Kossów
50°41′49″N 20°01′37″E/50,696944 20,026944| wieś | |
_ID_643956.jpg) Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
227[2] |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
29-135[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TLW |
| SIMC |
0144087[4] |
Położenie na mapie gminy Radków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego  | |
| 50°41′49″N 20°01′37″E/50,696944 20,026944[1]
| |
| Strona internetowa | |
Kossów (Kosów do roku 2000) – wieś (dawniej miasto) w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Radków[5][4].
Kossów uzyskał lokację miejską przed 1581 rokiem, zdegradowany w 1869 roku[6].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0144093 | Budki | przysiółek |
| 0144101 | Laskowiec | przysiółek |
| 0144118 | Lipie | przysiółek |
| 0144124 | Nowiny | przysiółek |
| 0144130 | Sadki | przysiółek |
| 0144147 | Zastawie | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Niegdyś Kossów posiadał prawa miejskie. Data ich nadania nie jest znana. Według Jana Długosza w XV w. miasto było własnością szlachecką. Płaciło ono dziesięcinę prepozyturze krakowskiej. Kossów był niewielkim ośrodkiem miejskim – w 1581 r. było tu zaledwie 9 rzemieślników i 5 komorników. W mieście znajdował się dwukołowy młyn wodny oraz stępa.
W 1684 r. miasto pełniło funkcję ośrodka dóbr szlacheckich. Miało ono w tym czasie tylko 4 rzemieślników. W XIX w. rozwinął się tu drobny przemysł, powstały: papiernia, tartak, gorzelnia i huta szkła. W końcu XVIII w. Kossów utracił prawa miejskie[7].
W 1960 r. miejscowość miała 526 mieszkańców.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kossów, po jej zniesieniu w gromadzie Radków. W latach 1975–1998 Kossów administracyjnie należał do województwa częstochowskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- drewniany kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej (dawniej pw. Wszystkich Świętych), wzniesiony w połowie XVII w., remontowany w 1937 i 1958
- drewniana dzwonnica z połowy XVII w., remontowana 1958
- drewniany młyn wodny z przełomu XIX/XX w.
- drewniany dom murowany z przełomu XIX/XX w.
Znani mieszkańcy[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Purchała – malarz, rzeźbiarz i poeta ludowy, laureat Nagrody im. Oskara Kolberga[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59065
- ↑ Wieś Kossów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2013, s. 509 [zarchiwizowane 2013-07-15].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 42–43.
- ↑ B ü s c h i n g A. F.: Erdbeschreibung; Zweiter Theil, welcher Ost- und Westpreussen, Polen und Lithauen, Galizien und Lodomerien,.... enthält. Hamburg 1788.
- ↑ Zdzisław Purchała - laureat Nagrody Kolberga 2001 [online], www.nagrodakolberg.pl [dostęp 2023-07-12].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Miasta polskie w Tysiącleciu”, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków, 1965-1967
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kossów (5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 471.
- Kossów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 135.
- Kossów, pow. włoszczowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 738.
_COA.svg)