Kostopol
50°53′00″N 26°26′35″E/50,883333 26,443056
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Prawa miejskie |
1923 | ||||
| Burmistrz |
Jewhenij Denisiuk | ||||
| Powierzchnia |
63,73 km² | ||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-3657 | ||||
| Kod pocztowy |
35000–35008 | ||||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 50°53′00″N 26°26′35″E/50,883333 26,443056
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Kostopol (ukr. Костопіль, Kostopil) – miasto na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie rówieńskim. Do 2020 siedziba rejonu kostopolskiego. Leży na Wołyniu.
Znajduje się tu stacja kolejowa Kostopol, położona na linii Równe – Baranowicze – Wilno.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z lat 1648–1658. Wydobywano tu rudę żelaza. W XVIII wieku kuchmistrz wielki koronny Rzeczypospolitej Leonard Worcell zmienił nazwę osady na Kostopol i w 1792 roku uzyskał dla niej przywileje miejskie od króla Stanisława Augusta.
W II Rzeczypospolitej prawa miejskie otrzymał 1 stycznia 1923 r[2]. Od 1925 r. stolica powiatu kostopolskiego. W tym czasie, do II wojny światowej, w mieście liczebnie dominowała ludność żydowska[3][4].
W okresie międzywojennym funkcjonowała tu szkoła powszechna[5].
W latach 1921-1939 istniała gmina Kostopol.
W 1939 roku zajęty przez Armię Czerwoną. Po ataku III Rzeszy na ZSRR okupowany przez Wehrmacht od 1 lipca 1941 roku. Wkrótce po opanowaniu miasta przez Niemców ukraińscy nacjonaliści dokonali w Kostopolu pogromu Żydów, w którym zabito kilka osób.
15 lipca 1941 roku grupa marszowa OUN-B wraz z Niemcami zamordowała około 150 osób z miejscowej inteligencji, w tym około 100 Żydów i 50 Polaków[3].
Ludność żydowska została poddana przez Niemców i podległą im policję ukraińską rozmaitym szykanom i zamknięta w getcie. 16 sierpnia 1941 roku rozstrzelano 480 Żydów a 10 listopada 1941 roku około 1,5 tysiąca. 26 sierpnia 1942 roku Niemcy z pomocą policji ukraińskiej zlikwidowali getto rozstrzeliwując około 2,5 tys. Żydów w lesie 6 km od Kostopola[6].
22 lutego 1943 roku Niemcy aresztowali komendanta obwodu AK Kostopol ppor. Władysława Grabowskiego „Dęba” wraz z ok. 50 innymi Polakami, których później rozstrzelano[3].
Od marca 1943 roku Kostopol był schronieniem polskich uchodźców z rzezi wołyńskiej. W mieście stacjonował 202 Batalion Schutzmannschaft, który ochraniał ludność i walczył z UPA. Niemcy systematycznie wywozili uchodźców na roboty przymusowe w III Rzeszy[3].
14 stycznia 1944 roku Armia Czerwona wraz z partyzantką sowiecką ponownie zdobyła Kostopol.
Urodzeni w Kostopolu[edytuj | edytuj kod]
- Bogdan Chorążuk – polski poeta, malarz, grafik i autor tekstów
- Zdzisław Dados – polski fotograf
- Anna Gorazd-Zawiślak – polska pisarka
- Katarzyna Suchodolska – polska pisarka
- Józef Zadzierski – żołnierz NOW i Armii Krajowej
Sport[edytuj | edytuj kod]
Do 1939 roku w mieście funkcjonował klub piłkarski Czarni Kostopol.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego (Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego) -
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa -
Dworzec autobusowy -
Rada miejska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.61.
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 82, poz. 733.
- ↑ a b c d Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 318–319, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
- ↑ Gmina żydowska w Kostopolu. ŻIH. [dostęp 2012-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-05)]. (pol.).
- ↑ „Dziennik Urzędowy Kuratorium Okręgu Szkolnego Wołyńskiego” (R. 7, nr 4), kwiecień 1930, s. 115.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 468.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kostopol, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 476.
- Kostopol, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 136.
- Kostopol – strona internetowa miasta Kostopol.
- Archiwalne widoki miasta w bibliotece Polona
