Koszary przy ul. Ludnej 11 w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koszary przy ul. Ludnej Warszawie – koszary armii Imperium Rosyjskiego a następnie Wojska Polskiego znajdujące się w Warszawie przy ul. Ludnej 11.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W dawnych kamienicach z końca XIX wieku znalazły siedzibę instytucje podlegające Ministerstwu Spraw Wojskowych – pod nr. 11 działał Instytut Przeciwgazowy, pod nr. 13 i 15 – Instytut Techniczny Uzbrojenia. Taki stan rzeczy trwał do wybuchu II wojny światowej[1].

Po I wojnie światowej koszary były własnością prywatną a w jej murach mieściło się kilka instytucji: Szkoła Gazowa, Pluton Telegraficzny, Oddział Polski przy Francuskiej Misji Wojskowej, Pluton Żandarmerii, Oddział Sztabowy I Dyonu Samochodowego, Pierwsza Autokolumna, Orkiestra Reprezentacyjna Komendy Miasta, Izba Chorych z Ambulatorium oraz internat dla kilkunastu oficerów. W 1922 w murach koszarach planowano zorganizować siedzibę Instytutu Badań Broni Chemicznej. Z powodu zbyt dużej wartości majątku (1,5 mln zł) od tych planów odstąpiono[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 9. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 118. ISBN 83-88372-24-6.
  2. Zygmunt Kozak: Towarzystwo obrony przeciwgazowej 1922-1928. archiwumcaw.wp.mil.pl. s. 3. [dostęp 2016-09-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Materiały Centralnego Archiwum Wojskowego (CAW, I.342.2.75).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]