Kotowice (województwo śląskie)
50°35′47″N 19°27′09″E/50,596389 19,452500
| wieś | |
 Kościół | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
452[2] |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-310[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SMY |
| SIMC |
0147520 |
Położenie na mapie gminy Żarki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego  | |
| 50°35′47″N 19°27′09″E/50,596389 19,452500[1]
| |
Kotowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Żarki.
We wsi znajduje się kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; jest to dawna kaplica, przebudowana w latach 1939-1940 z remizy strażackiej[4]. Parafią Matki Bożej Różańcowej zarządza od 1999 ks. kanonik Mirosław Wójcik.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość ma metrykę średniowieczną i założona została w drugiej połowie XIV wieku na prawie polskim. Zanotowana w 1393 de Kothouicz, 1399 Cotouice, 1401 Cottowicze, 1402 Kotowice, 1424 Kothowice, 1440 Cothouicze, 1489 Cothowycze, 1493 Cotowycze, 1500 Cotovicze, 1512 Cothovijcze, 1518 Botowicze (błędnie), 1530 Cotovyce, Cotovice[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość była wsią szlachecką należącą w latach 1393–1399 do Wawrzyńca z Kotowic sołtysa Lgoty odnotowanego po raz pierwszy w 1392. W 1399 Wawrzyniec wraz ze swoją żoną Wichną sprzedali Kotowice kasztelanowi sądeckiemu Krystynowi z Kozichgłów za 160 grzywien groszy praskich oraz za łan w Mirowie[5].
W 1424 wieś zanotowana w historycznym dokumencie mówiącym, że król polski Władysław Jagiełło na prośby Krystyna przenosi z prawa polskiego na prawo średzkie należące do niego wsie leżące w ziemi krakowskiej: Choroń, Oltowiec, Mirów, Kotowice, Postawczowice, Jaworznik, Dupice, Żerkowice, Siamoszyce, Giebołtów, Kowalów i Kowalików[6].
W 1595 roku wieś położona była w powiecie lelowskim województwa krakowskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów pozostając własnością Aleksandra Myszkowskiego[7].
Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś leżąca w powiecie będzińskim w gminie i parafii Włodowice. W 1827 w miejscowości znajdowało się 29 domów zamieszkiwanych przez 183 mieszkańców. W 1882 liczba domów się zwiększyła do 38, a mieszkańców wzrosła do 216[8].
Dobra kotowickie były własnością Eugeniusza Rychłowskiego i składały się oprócz Kotowic także z Mirowa, folwarku oraz nomenklatury Pohulanka. Jego majątek liczył w sumie 1831 morgi powierzchni w tym 658 gruntów ornych i ogrodów, 9 morg łak, 99 morg pastwisk, 776 morg lasu, 118 morg zarośli oraz 165 morgów nieużytków i placów. W jej skład wchodziła także osada karczmarska licząca 6 morg, na której stało 12 budynków murowanych oraz 4 drewniane. Wieś Kotowice liczyła w tej majętności 318 morg oraz 36 osadników. W okolicach wsi eksploatowano pokłady kamienia wapiennego oraz gliny ogniotrwałej[8].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kotowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59774
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 530 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kotowicach. [dostęp 2020-03-21].
- ↑ a b Bukowski 1994 ↓.
- ↑ Bukowski 2011 ↓.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 109.
- ↑ a b Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. IV, hasło "Kotowice (4)". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1882. s. 497. [dostęp 2019-10-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. III, zesz. 1, hasło: „Kotowice”. Kraków: Wydawnictwo i Drukarnia Secesja, 1994, s. 62–63. ISBN 83-86077-76-X.
- Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. IV, zesz. 3 (Mieszczyński Staw – Mogilany), hasło: „Mirów”. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Societas Vistulana, 2011, s. 536–545. ISBN 978-83-61033-50-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jaworznik w Słowniku historyczno-geograficznym województwa krakowskiego w średniowieczu (online)
- Kotowice (województwo śląskie), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 497.
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Integralne części wsi |
|
