Koń mechaniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez XaxeLoled (dyskusja | edycje) o 16:39, 11 paź 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Koń mechaniczny (KM) – pozaukładowa jednostka mocy. Jednostka mocy w układzie jednostek miar MKS.

1 KM = 75 kgfm/s = 735,49875 W = 0,9863 HP

Jednostka utworzona w XIX w. w Niemczech na wzór konia parowego (HP) stosowanego w krajach anglosaskich dla porównywania mocy maszyn parowych z koniem. Silnik parowy o mocy 3 KM może oddać w przybliżeniu taką moc co 1 pracujący koń. Przelicznik 3/1 bierze się stąd, że silnikiem o mocy 3 KM można było zastąpić 3 konie pracujące przez cały dzień w zmianach co 8 godzin i taki opis mocy silnika miał ułatwić kalkulacje inwestorom chcącym zastąpić konie przez maszynę parową[potrzebny przypis]. Tak więc moc 3 KM jest mocą brutto oddawaną przez 1 konia z pominięciem strat. Stosowany bywa też niemiecki skrót PS (Pferdestärke).

Po wprowadzeniu układu SI zastąpiona watem. Nadal często używana do określenia mocy silników spalinowych. Gdy moc podawana jest w obydwu jednostkach, to drugą wartość umieszcza się w nawiasach.

Można spotkać też oznaczenie bhp (lub BHP), jest to Brake Horse Power – moc uzyskana na hamowni; wartość bhp zwykle jest niższa od nominalnej mocy silnika, ponieważ uwzględnia opory stwarzanych przez dalsze przekładnie (np. skrzynię biegów), układ napędowy, jest natomiast bliższa wartości użytkowej danego pojazdu.

Często potocznie przez konie mechaniczne rozumie się brytyjskie konie parowe (HP), co może prowadzić do różnic w obliczeniu mocy (obie jednostki tłumaczy się jako horsepower po angielsku, ewentualnie odróżnia się je: HP(I) - koń parowy, od Imperial i HP(M) - koń mechaniczny, od Metric).

Dawniej spotykana była też jednostka ihp (z ang. indicated horse power) oznaczająca teoretyczną moc silnika parowego, nie uwzględniającą oporów ruchu samego silnika i dalszych przekładni.