Kościół św. Karola Boromeusza w Pińsku
52°07′12″N 26°06′55″E/52,120000 26,115278 Kościół św. Karola Boromeusza w Pińsku | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół |
rzymskokatolicki | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Pińska  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||||||||||||||
| 52°07′12″N 26°06′55″E/52,120000 26,115278
| |||||||||||||||
Kościół św. Karola Boromeusza w Pińsku (biał. Касцёл Св. Карла Барамеўша; ros. Костёл Св. Карло Борромео) – kościół zbudowany w latach 1770–1782 znajdujący się w Pińsku na dawnym przedmieściu Karolin.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół wzniesiono w latach 70. i 80. XVIII wieku dla zgromadzenia świeckich księży bartolomitów, zwanych również bartoszkami lub komunistami, których lokowano w miasteczku w 1695. W 1835 zgromadzenie zostało skasowane, a świątynia przejęta przez cerkiew prawosławną. W 1920 budynek zwrócono kościołowi katolickiemu, który umieścił w nim siedzibę parafii (1925). Po wojnie odebrany wiernym i zaniedbany. W 1989 świątynia przeszła gruntowny remont, po którym ulokowano w niej czynną do dzisiaj salę koncertową będącą filią Filharmonii w Brześciu. W latach 1912-1917 rektorem kościoła Karola Boromeusza był późniejszy biskup Piński Kazimierz Bukraba.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- "Архітэктура Беларусі. Энцыклапедычны даведнік", Мінск 1993