Kościół św. Wawrzyńca w Nowym Sączu
516 z dnia 10.08.1987 r.[1] | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Widok z przodu | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Nowego Sącza | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||
49°34′48″N 20°40′09″E/49,580000 20,669167 |
Kościół św. Wawrzyńca w Nowym Sączu – rzymskokatolicki kościół parafialny mieszczący się w Nowym Sączu, przy ulicy Biegonickiej, w osiedlu Biegonice.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Biegonicka parafia została ufundowana przez władającą wówczas Sądecczyzną księżną Kingę i utworzona w 1269 roku przez biskupa krakowskiego Pawła z Przemankowa. Wcześniejsza świątynia, drewniana, została rozebrana w 1908 roku w związku z budową nowej, murowanej. Obecny kościół został wybudowany w latach 1906-1909 według projektu architekta Jana Sas-Zubrzyckiego przez inżyniera Józefa Serafina. Świątynia została konsekrowana w roku 1921 przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę. Budowla była remontowana po 1945 roku ze względu na uszkodzenia wojenne.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Świątynia neogotycka, wybudowana z cegły, do budowy użyto także kamienia. Posiada jedną nawę, z węższym prezbiterium zamkniętym trójkątnie, po bokach którego mieszczą się zakrystie. Przy nawie z lewej i prawej strony umieszczone są dwie identyczne kaplice zamknięte trójkątnie w formie nawy poprzecznej. Z przodu mieści się kwadratowa wieża, posiadająca przedsionek w przyziemiu, w górnej części przekształcająca się w ośmiokąt, nakryta ostrosłupowym hełmem, posiadającym cztery trójkątne szczyciki. Z lewej i prawej strony wieży umieszczone są wieżyczki schodowe. Na zewnątrz świątynia opięta jest przyporami, wyposażonymi w fryz arkadkowy wieńczący ściany. Kościół posiada dachy dwuspadowe z wieżyczką na sygnaturkę. Nawa i prezbiterium posiadają sklepienia krzyżowe z gurtami, kaplice mają sklepienia gwiaździste. Polichromia wnętrza o motywach ornamentalnych i figuralnych z 1929 roku, wykonana przez Franciszka i Albina Sarna.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2012-03-01] .