Kość łonowa

Miednica człowieka. Kość łonowa zaznaczona na czerwono.

Prawa kość miedniczna człowieka, powierzchnia zewnętrzna. Body of pubis – trzon kości łonowej, Superior Ramus of Pubis – gałąź górna kości łonowej, Inferior Ramus of Pubis – gałąź dolna kości łonowej.

Kość łonowa (łac. os pubis) – parzysta kość wchodząca w skład miednicy. U człowieka ma trzon i 2 gałęzie: górną i dolną. Gałąź górna łączy się z kością biodrową, a gałąź dolna łączy się z kością kulszową.

• Trzon kości łonowej tworzy 1/5 panewki stawu biodrowego.
• Gałąź górna ma powierzchnię górną, dolną i tylną oraz brzeg przedni i tylny. Brzeg tylny tworzy grzebień kości łonowej (łac. pecten ossis pubis) przedłużający się ku tyłowi w kresę łukowatą (łac. linea arcuata) i zakończony guzkiem łonowym.
• Trzon kości łonowej znajduje się pomiędzy gałęzią górną a dolną.
• Gałąź dolna kości łonowej ma powierzchnię wewnętrzną i zewnętrzną oraz brzeg przyśrodkowy i boczny.
• Gałąź górna tworzy spojenie łonowe z gałęzią górną strony przeciwnej.

Zobacz też

• kość miedniczna
• kość biodrowa
• kość kulszowa

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.