Królewna Śnieżka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Królewna Śnieżka
Schneewittchen
Ilustracja
Ilustracja Carla Offterdingera
Autor

Bracia Grimm

Typ utworu

Baśń

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Niemcy

Język

niemiecki

Data wydania

1812 (w zbiorze Baśni)

Ilustracja Alexandra Zicka (1886)
Ilustracja Otto Kubel (1930)

Królewna Śnieżka (niem. Schneewittchen) – ludowa baśń niemiecka. Po raz pierwszy spisana i opublikowana przez braci Grimm w zbiorze Baśni w 1812 roku (tom 1, nr 53).

Treść[edytuj | edytuj kod]

Na życie pięknej królewny dybie zła macocha-czarownica, zazdrosna o jej urodę. Początkowo każe ją zabić myśliwemu, a na dowód wykonania rozkazu pokazać jej serce. Myśliwy lituje się nad dziewczyną i zostawia ją w lesie, dostarczając na zamek serce zająca. Śnieżka znajduje w lesie domek, należący do krasnoludków i zamieszkuje z nimi. Zła macocha dowiaduje się, że Śnieżka żyje i, zmieniając postać, trzy razy usiłuje ją zabić. Za pierwszym razem ofiarowuje dziewczynie gorset (lub pas), którym próbuje ją udusić, za drugim daje jej zatruty grzebień. Dwukrotnie przybycie krasnoludków ratuje królewnę, jednak za trzecim razem Śnieżka zjada połowę zatrutego jabłka. Zrozpaczone krasnoludki, myśląc, że nie żyje, układają ją w szklanej trumnie. Przejeżdżający nieopodal książę, zachwycony urodą dziewczyny, błaga, by krasnoludki podarowały mu ciało Śnieżki. Podczas poruszenia trumny Śnieżce wypada z ust zatruty kawałek jabłka i budzi się ona do życia. Książę natychmiast się jej oświadcza. Zła macocha zostaje zaproszona na ich wesele, gdzie przerażona przekonuje się, że młoda królowa jest jej pasierbicą. Za próby zabójstwa zostaje skazana na tańczenie w rozżarzonych, żelaznych butach, dopóki nie padnie martwa.

Różne wersje[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej wersji wydanej przez Grimmów czarnym charakterem była zazdrosna matka Śnieżki. Uważa się, że zmiana w późniejszych wersjach na macochę miała służyć stonowaniu tej historii.

U Grimmów dowodem na śmierć Śnieżki, który ma przynieść myśliwy, są płuca i wątroba, zastąpione przez litościwego mężczyznę wnętrznościami dzika. W filmie Disneya, a także w niektórych tłumaczeniach, płuca i wątroba zostały zastąpione sercem, a dzik zającem.

Często spotykane jest też nieco odmienne zakończenie, spopularyzowane przez film Disneya, w którym Śnieżkę ożywia pocałunek księcia – prawdopodobnie wzorowane na Śpiącej królewnie.

Imiona krasnoludków[edytuj | edytuj kod]

W baśni Braci Grimm nie pojawiają się imiona krasnoludków[1], są one wymyślone przez wytwórnię Disneya, a są one następujące:

  • Mędrek
  • Gburek
  • Apsik
  • Wesołek
  • Śpioszek
  • Gapcio
  • Nieśmiałek

Nawiązania w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Filmy i seriale[edytuj | edytuj kod]

  • Zła Królowa
  • Królewna Śnieżka
  • Książę z Bajki

  • Lustereczko
  • matka Śnieżki
  • ojciec Śnieżki

Inne dzieła[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Ilustracje do Śnieżki autorstwa Franza Jüttnera, 1905

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jakub i Wilhem Grimm, Baśnie dla dzieci i domu, wyd. Media Rodzina, Poznań 2010, s. 272–282.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jakub i Wilhelm Grimm Baśnie nad baśniami, wyd. Zielona Sowa, 2005.