Krańcowa skłonność do oszczędzania

Krańcowa skłonność do oszczędzania, KSO (ang. marginal propensity to save) – parametr opisujący, jaką część przyrostu dochodu do dyspozycji gospodarstwo domowe jest skłonne przeznaczyć na zwiększenie oszczędności.

Przykładowo, jeżeli KSO wynosi 0,25, to wzrost dochodu do dyspozycji gospodarstwa domowego o 10 PLN spowoduje wzrost oszczędności tego gospodarstwa o 2,50 PLN. Krańcowa skłonność do oszczędzania oraz krańcowa skłonność do konsumpcji (KSK) przyjmują wartości z zakresu <0,1>, a ich suma zawsze równa jest jedności:

${\text{KSK}}+{\text{KSO}}=1$

Formuła matematyczna

Krańcową skłonność do oszczędności oblicza się za pomocą następującej formuły:

${\text{KSO}}={\frac {\Delta S}{\Delta Yd}}$

gdzie:

S – oszczędności

Yd – dochód

Zobacz też

• mnożnik (ekonomia)
• krańcowa skłonność do konsumpcji
• keynesizm
• dochód rozporządzalny

Bibliografia

• Hall R.E, Taylor J.B., Makroekonomia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
• B. Czarny, R. Rapacki, Podstawy ekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2002.