Kradzież leśna

Kradzież leśna
	KW z 1971
Ciężar gatunkowy	wykroczenie
Przepis	art. 120 § 1 k.w.
Kara	aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny
Strona podmiotowa	umyślna w zamiarze bezpośrednim kierunkowym
Odpowiedzialność od 15. roku życia	nie
Typ kwalifikowany	nie
Typ uprzywilejowany	karalne pomocnictwo i podżeganie; obowiązek orzeczenia nawiązki w wysokości dwukrotnej wartości skradzionego drzewa; jeśli drzewo nie zostało odebrane orzeka się obowiązek zapłaty jego równowartości;
	Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Kradzież leśna
	KK z 1997
Ciężar gatunkowy	występek
Przepis	art. 290 § 1 k.k.
Kara	pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5
Strona podmiotowa	umyślna w zamiarze bezpośrednim kierunkowym
Odpowiedzialność od 15. roku życia	tak
Typ kwalifikowany	tak
Typ uprzywilejowany	obowiązek orzeczenia nawiązki na rzecz pokrzywdzonego w wysokości podwójnej wartości skradzionego drzewa
	Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Kradzież leśna – przestępstwo polegające na wyrębie drzewa, tj. oderwaniu rosnącego drzewa od podłoża, np. przy użyciu siekiery, piły lub innym sposobem. Przedmiotem czynu jest drzewo rosnące. Zabór drzew powalonych lub uprzednio ściętych jest kradzieżą zwykłą z art. 278 § 1 kk. Lasem jest grunt o zwartej powierzchni co najmniej 0,1 ha pokryty roślinnością leśną i przeznaczony do produkcji leśnej lub stanowiący rezerwat przyrody albo wchodzący w skład parku narodowego bądź wpisany do rejestru zabytków.

W przypadku, gdy kradzieży dokonało kilku sprawców, nawiązkę zasądza się od każdego z nich z osobna.

Jeżeli wartość skradzionego drzewa nie przekracza 500 złotych^[1] (w latach 2013–2018 1/4 minimalnego wynagrodzenia, natomiast do 2013 r. 75 złotych), sprawca odpowiada za wykroczenie z art. 120 § 1 kw.

Kradzież samych gałęzi (stroiszu), krzewów lub pniaków z cudzego lasu jest zawsze wykroczeniem niezależnie od ich wartości (art. 148 § 1 pkt 2 kw), jednak to stanowisko Sądu Najwyższego spotkało się z krytyką doktryny.