Krakowczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb szlachecki Krakowczyk

Krakowczyk − polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis herbu stworzony z wykorzystaniem klasycznych reguł blazonowania: W polu zamek z trzema wieżami. Barwy i klejnot nieznane.

Najwcześniejsza wzmianka[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1775 roku (potwierdzony 6 kwietnia 1776 roku) z okazji nobilitacji Cyprianowi Tomaszowi Sowińskiemu, mecenasowi i adwokatowi w Warszawie, plenipotentowi interesów Krakowa i Lublina przy Kancelarii Wielkiej Koronnej.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Krakowczyk, Sowiński (ród wygasł w linii po mieczu w 1895 roku).

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]