Kristen Michal
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 lipca 1975 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
minister sprawiedliwości (2011–2012), minister gospodarki i infrastruktury (2015–2016), minister klimatu (od 2023) |
| Partia | |
Kristen Michal (ur. 12 lipca 1975 w Tallinnie) – estoński polityk, parlamentarzysta, od 2011 do 2012 minister sprawiedliwości, w latach 2015–2016 minister gospodarki i infrastruktury, od 2023 minister klimatu
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1999 został absolwentem studiów z zakresu ekonomii i zarządzania na Uniwersytecie Pedagogicznym w Tallinnie. Studiował następnie prawo na prywatnej uczelni Akadeemia Nord. W 1996 wstąpił do liberalnej Estońskiej Partii Reform. Do 1999 pracował w administracji klubu radnych w Tallinnie, później był zatrudniony we frakcji poselskiej swojego ugrupowania. W latach 1999–2001 był radnym miejskim. Później pełnił funkcję dyrektora biura ministra ds. regionalnych Toiva Asmera.
Posłował do Riigikogu X i XI kadencji. W wyborach w 2011 uzyskał reelekcję do Zgromadzenia Państwowego XII kadencji. W kwietniu tego samego roku objął urząd ministra sprawiedliwości w trzecim rządzie Andrusa Ansipa[1].
W 2012 wszczęto postępowanie karne w sprawie nielegalnego finansowania Partii Reform, którego Kristen Michal w czasie pełnienia funkcji sekretarza generalnego partii miał być głównym organizatorem[2]; postępowanie zamknięto w tym samym roku wobec braku dowodów[3]. W grudniu 2012 polityk podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska w rządzie[4], został odwołany w tym samym miesiącu.
W 2015 Kristen Michal utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję[5]. W kwietniu tegoż roku zaprzysiężony na urząd ministra gospodarki i infrastruktury w drugim rządzie Taaviego Rõivasa[6]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym gabinetem w listopadzie 2016. Zasiadł później również ponownie w radzie miejskiej estońskiej stolicy[7]. W 2019 i 2023 ponownie wybierany na deputowanego do Riigikogu[8][9].
W kwietniu 2023 powrócił do administracji rządowej, obejmując stanowisko ministra klimatu w nowo powołanym trzecim rządzie Kai Kallas[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu. valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-09]. (est.).
- ↑ Tomasz Otocki: Brudna kasa reformistów. politykawschodnia.pl, 27 maja 2012. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Political Contributions Investigation Ended for Lack of Evidence. err.ee, 15 października 2012. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
- ↑ Juhtkiri: Õige samm, kuid lootusetult hilja. epl.ee, 7 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27]. (est.).
- ↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-03-02]. (est.).
- ↑ Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09]. (ang.).
- ↑ Suur nimekiri: heida pilk peale Tallinna uuele volikogule. postimees.ee, 1 listopada 2017. [dostęp 2018-01-31]. (est.).
- ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
- ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
- ↑ The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie Riigikogu. [dostęp 2011-04-09]. (est.).
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
