Krzysztof Dębnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Dębnicki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1950
Warszawa

Ambasador RP w Mongolii
Okres

od 2001
do 2005

Poprzednik

Stanisław Godziński

Następca

Zbigniew Kulak

Ambasador RP w Pakistanie
Okres

od 2007
do 2010

Poprzednik

Bogdan Marczewski

Następca

Andrzej Ananicz

Ambasador RP w Malezji
Okres

od 5 września 2018
do 31 maja 2023

Poprzednik

Marcin Kubiak

Następca

Krzysztof Dobrowolski

Krzysztof Dębnicki (ur. 31 stycznia 1950 w Warszawie[1]) – polski historyk, podróżnik, orientalista, afrykanista, indolog, dyplomata. Ambasador w Mongolii (2001–2005), Pakistanie (2007–2010) i Malezji (2018–2023).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1968–1970 studiował historię, antropologię Afryki i nauki polityczne na Uniwersytecie w Ghanie, a w 1975 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1984 uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy o przemianach politycznych w Nepalu w latach 1950–1980. W 2008 otrzymał na UW stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Przemoc i konflikt w systemie politycznym niepodległych Indii. Wypromował co najmniej jeden doktorat.

W 1975 rozpoczął pracę w Studium Afrykanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1977 był pracownikiem naukowym Zakładu Współczesnych Zagadnień Azji Instytutu Orientalistycznego UW. W latach 1985/1986 był stypendystą Uniwersytetu w Nowym Delhi w Indiach, a w latach 1990/1991 stypendystą Uniwersytetu w Nowym Jorku.

W latach 70. odbył kilka podróży drogą lądową przez Azję Centralną do Pakistanu, Indii, Nepalu i Sikkimu. W 1986 w drodze powrotnej ze stypendium w Indiach przejechał przez Tybet, Chiny, Mongolię i Związek Radziecki, a w 1988 przez Sinciang[2][3].

Jako naukowiec specjalizuje się w tematyce historycznej, społecznej i politycznej regionu Azji Środkowej i Południowej. Prowadził zajęcia i wykładu w kraju oraz za granicą. Jest autorem wielu publikacji naukowych i popularnonaukowych, współpracował m.in. z „Gazetą Wyborczą”, „Rzeczpospolitą” i „Tygodnikiem Powszechnym”.

W 1993 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie zajmował się tematyką irańską oraz krajów Zatoki Perskiej. W latach 1995–1999 pełnił funkcję radcy ds. politycznych w ambasadzie RP w Nowym Delhi, w tym przez 9 miesięcy jako chargé d’affaires. Z placówki powrócił na motocyklu, jadąc przez Azję Centralną i Rosję. Następnie pracował w Departamencie Azji, Australii i Ameryki Łacińskiej MSZ. W 2001 objął kierownictwo polskiej placówki dyplomatycznej w Ułan Bator[4]. Funkcję ambasadora sprawował do 2005. Po powrocie pracował jedynie jako wykładowca na UW i w Collegium Civitas[3].

W 2007 otrzymał nominację na stanowisko ambasadora RP w Pakistanie. Odwołany został 1 września 2010[5].

5 września 2018 objął funkcję ambasadora w Malezji[6][7][8]. Kadencję zakończył 31 maja 2023[9][10][11].

Jego żoną jest Ewa Małgorzata Gotz-Dębnicka[12].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Nepal, królestwo wśród chmur, Warszawa 1981
  • Współczesna historia Królestwa Nepalu, Warszawa 2005
  • Konflikt i przemoc w systemie politycznym niepodległych Indii, Warszawa 2000

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 412
  2. Zapis przebiegu Komisji Spraw Zagranicznych /nr 89/ Biuletyn nr 2250/V [online], sejm.gov.pl, 10 lipca 2007 [dostęp 2019-04-24] (pol.).
  3. a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych [online], www.sejm.gov.pl, 7 grudnia 2017 [dostęp 2018-09-10] (pol.).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca 2001 r. nr Z. 110-23-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2001 r. nr 11, poz. 178).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2010 r. nr 110-28-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 870).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 grudnia 2017 r. nr 110.105.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 111).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 grudnia 2017 r. nr 110.106.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 112).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 stycznia 2018 r. nr 110.5.2018 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 239).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 kwietnia 2023 r. nr 110.36.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 566).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 kwietnia 2023 r. nr 110.37.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 567).
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 kwietnia 2023 r. nr 110.38.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 568).
  12. Diplomatic and Consular List [online], kln.gov.my, maj 2021, s. 119 [dostęp 2023-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]