Krzysztof Jerzy Filipiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof J. Filipiak
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1972
Poznań

Profesor nauk medycznych
Specjalność: choroby wewnętrzne, kardiologia, hipertensjologia, farmakologia kliniczna
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Doktorat

2000 – medycyna
Akademia Medyczna w Warszawie

Habilitacja

2005 – medycyna
Akademia Medyczna w Warszawie

Profesura

2009

Nauczyciel akademicki
Towarzystwo

Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego

Stanowisko

Prezes

Okres zatrudn.

2018–2020

Uczelnia

Warszawski Uniwersytet Medyczny

Stanowisko

Przewodniczący Rady Dyscypliny Nauk Medycznych

Okres zatrudn.

2019–2020

Wydział

I Lekarski Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Stanowisko

Prodziekan ds. Nauki

Okres zatrudn.

2012–2016

Rektor
Uczelnia

Uczenia Medyczna im. Marii Skłodowskiej-Curie

Okres spraw.

2021-

Prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju
Uczelnia

Warszawski Uniwersytet Medyczny

Okres spraw.

2016–2019

Poprzednik

brak

Następca

Lidia Rudnicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Krzysztof J. Filipiak (ur. 28 lutego 1972 w Poznaniu) – polski lekarz, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych, specjalista w zakresie kardiologii, interny, hipertensjologii i farmakologii klinicznej[1], rektor Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie[2], były prorektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego[3], były Przewodniczący Rady Dyscypliny Nauk Medycznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego[4], były prezes Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego[5], prezes Polskiego Towarzystwa Postępów Medycyny – Medycyna XXI[6], doctor honoris causa International European University w Kijowie[7]. Wielokrotny laureat czołowych miejsc rankingowych w rankingu „Pulsu Medycyny” – 100 najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie[8][9][10].

Praca zawodowa, naukowa, wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

„Drzewo genealogiczne” przedstawiające Warszawską Akademicką Szkołę Kardiologii, wywodzącą się od prof. Zdzisława Askanasa (opiekunowie habilitacji) – koncepcja graficzna i opracowanie – Krzysztof J. Filipiak

Rozwój naukowy[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie (matura 1991). W okresie nauki w liceum był finalistą Olimpiady Polonistycznej[11]. Studia medyczne na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie ukończył w 1997, zdobywając wyróżnienie za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej w okresie studiów – Złota Odznaka Studenckiego Towarzystwa Naukowego[1][12].

Stopień doktora nauk medycznych uzyskał z wyróżnieniem w 2000 w Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie napisanej pod kierunkiem prof. Bożeny Tachalskiej-Kryńskiej rozprawy pt. Ocena wybranych parametrów odczynu zapalnego i alergicznego w terapii ostrej niewydolności wieńcowej u osób poniżej 60. roku życia[1][13].

W 2005 w tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Stratyfikacja ryzyka w ostrych zespołach wieńcowych w warunkach polskiego wieloprofilowego szpitala klinicznego – prospektywna obserwacja śmiertelności krótko i długoterminowej[1].

W 2008 zatrudniony na stanowisko profesora nadzwyczajnego w I Katedrze i Klinice Kardiologii WUM, tytuł naukowy profesora otrzymał 2009[1]. W chwili mianowania był najmłodszym polskim profesorem kardiologii i jednym z najmłodszych profesorów nauk medycznych w Polsce. Od 2017 roku profesor zwyczajny tej uczelni[12]. W 2021 roku zakończył po 24 latach pracę w WUM, wypowiadając stosunek pracy po zmianach kadrowych, jakie wówczas się dokonały.

Odbył staże naukowe i praktyki kliniczne w ośrodkach uniwersyteckich Amsterdamu, Utrechtu, Rio de Janeiro, Mediolanu, Neapolu, Sofii i Genewy, posiada tytuł visiting professor uniwersytetu w Niszu, w Serbii[12]. Przebywał w 2022 roku jako visiting professor w Uniwersytecie Divine Word w Madang (Papua Nowa Gwinea)[14].

Specjalizacje lekarskie[edytuj | edytuj kod]

  • choroby wewnętrzne (2004, z wynikiem celującym)
  • kardiologia (2007)
  • hipertensjologia (2007)
  • farmakologia kliniczna (2013, nagroda Ministra Zdrowia za najlepiej zdany egzamin w tej sesji)[1][12].

Warszawski Uniwersytet Medyczny (WUM) oraz Uczelnia Medyczna im. Marii Skłodowskiej-Curie (UM MSC)[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciel Warszawskiej Akademickiej Szkoły Kardiologicznej wywodzącej się od prof. Mściwoja Semerau-Siemianowskiego (1885–1953) i jego ucznia prof. Zdzisława Askanasa (1910–1974)[15]. Genealogię samodzielnych pracowników naukowych tej Szkoły przedstawiono na rycinie. Nauczyciel akademicki Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM), od 1998 do 2021 lekarz w I Katedrze i Klinice Kardiologii Centralnego Szpitala Klinicznego WUM, ul. Banacha w Warszawie. W latach 1997–2013 wykładowca w Katedrze i Zakładzie Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Akademii Medycznej w Warszawie[12].

W latach 2006–2016 członek Komisji Bioetycznej WUM. W latach 2005–2012 Przewodniczący Rady Pedagogicznej V. roku studiów lekarskich I Wydziału Lekarskiego, 2008–2016 Członek Senackiej Komisji Nauki WUM[12]. Senator WUM kadencji 2016-2020 oraz 2020-2021[16][17].

W latach 2012–2016 Prodziekan ds. Nauki I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego[12][18].

W latach 2016–2019 prorektor ds. umiędzynarodowienia, promocji i rozwoju Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego[3]. W latach 2019–2020 – pierwszy przewodniczący i organizator Rady Dyscypliny Nauk Medycznych w WUM.

Profesor – wykładowca kierunku lekarskiego w Uczelni Łazarskiego w Warszawie 2020-21. Profesor i rektor Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie od 2021 roku, dyrektor Instytutu Nauk Klinicznych UM MSC od 2021 roku[2].

Dorobek w zakresie opieki naukowej i klinicznej[edytuj | edytuj kod]

Promotor 23 doktoratów, w tym 14 z wyróżnieniem, opiekun 7 habilitacji (2 osoby uzyskały już tytuły profesorskie), opiekun 11 specjalizacji z kardiologii i 7 z chorób wewnętrznych; recenzent 63 prac doktorskich, 26 habilitacji, 15 wniosków profesorskich[1].

Dorobek w zakresie promotorstwa doktorantów[19]:

  1. dr n. med. Andrzej Folga (2009), doktorat z wyróżnieniem
  2. dr n. med. Wojciech Paluch (2009)
  3. dr n. med. Marta E. Starczewska (2009), doktorat z wyróżnieniem
  4. dr n. med. Renata Główczyńska (2010), doktorat z wyróżnieniem
  5. dr n. med. Filip M. Szymański (2010), doktorat z wyróżnieniem
  6. dr n. med. Ewa Siewaszewicz (2011)
  7. dr n. med. Agnieszka Serafin (2011)
  8. dr n. med. Anna Budaj-Fidecka (2011), doktorat z wyróżnieniem
  9. dr n. med. Paweł Balsam (2011)
  10. dr n. med. Janusz Bednarski (2012), doktorat z wyróżnieniem
  11. dr n. med. Agnieszka Kapłon-Cieślicka (2012), doktorat z wyróżnieniem
  12. dr n. med. Marek Rosiak (2012), doktorat z wyróżnieniem
  13. dr n. med. Bartosz Puchalski (2013)
  14. dr n. med. Marcin Michalak (2013)
  15. dr n. med. Wojciech Szychta (2013)
  16. dr n. med. Łukasz Kołtowski (2014), doktorat z wyróżnieniem
  17. dr n. med. Michał Pstrągowski (2018)
  18. dr n. med. Mariusz Tomaniak (2018), doktorat z wyróżnieniem
  19. dr n. med. Anna Płatek (2018), doktorat z wyróżnieniem
  20. dr n. med. Anna Praska-Ogińska (2020)
  21. dr n. med. Aleksandra Gąsecka-van der Pol (2020), doktorat z wyróżnieniem
  22. dr n. med. Agata Tymińska (2020), doktorat z wyróżnieniem
  23. dr n. med. Jolanta Epstein (2022), doktorat z wyróżnieniem.

Działalność w towarzystwach, radach naukowych, samorządzie zawodowym[edytuj | edytuj kod]

Polskie Towarzystwo Kardiologiczne[edytuj | edytuj kod]

W latach 2007–2009 Przewodniczący Klubu 30 – Klubu Młodych Kardiologów PTK[12][20]. W 2010 został współzałożycielem i pierwszym Prezesem Sekcji Farmakoterapii Sercowo-Naczyniowej PTK.

Były członek Zarządu Głównego (2007–2011) i Skarbnik (2009–2011) Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, członek Komitetu Naukowego Kongresów PTK[21].

W latach 2012–2018 redaktor naczelny oficjalnego pisma Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego – Kardiologii Polskiej (pismo z listy filadelfijskiej)[22]. Od 2018 Executive Editor w piśmie Cardiology Journal (pismo z listy filadelfijskiej)[23].

Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne[edytuj | edytuj kod]

Od 2009 posiada tytuł FESC – Fellow of ESC, przyznawany kardiologom, którzy wykazali się wybitnymi dokonaniami klinicznymi, badawczymi, organizacyjnymi lub edukacyjnymi na terenie Europy.

Jest członkiem Grupy Roboczej Farmakoterapii Sercowo-Naczyniowej oraz Grupy Roboczej Ostrej Opieki Kardiologicznej ESC[24].

Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego[edytuj | edytuj kod]

Członek Zarządu Głównego od 2010, w latach 2012–2014 Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, Prezes-Elekt w latach 2016–2018, Prezes w latach 2018–2020, Past-Prezes w latach 2020–2022[5][12][25].

Polskie Towarzystwo Postępów Medycyny – Medycyna XXI[edytuj | edytuj kod]

Członek założyciel, pierwszy Prezes Zarządu Głównego od 2021 roku[26].

Inne, w tym nadzór specjalistyczny i rady naukowe instytutów[edytuj | edytuj kod]

W latach 2002–2014 sekretarz Krajowego Zespołu Nadzoru Specjalistycznego w dziedzinie kardiologii przy konsultancie krajowym w dziedzinie kardiologii[12]. Od 2016 pełni funkcję Gubernatora International Society of Cardiovascular Pharmacotherapy w Polsce[27], od 2016 jest również Wiceprzewodniczący Rady Naukowej Narodowego Instytutu Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie[28]. Od 2023 roku jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie[29].

Działalność w samorządzie zawodowym[edytuj | edytuj kod]

Od 2022 roku Przewodniczący Zespołu ds. Polityki Lekowej i Farmakoterapii Naczelnej Rady Lekarskiej[30]. Zespół złożony jest z przedstawicieli polskich profesorów i doktorów hab. medycyny posiadających specjalizację z farmakologii klinicznej, z Warszawy, Łodzi, Katowic i Bydgoszczy.

Publikacje, monografie, nagrody naukowe[edytuj | edytuj kod]

Autor lub współautor ponad 550 publikacji z zakresu medycyny, z tego ponad 500 indeksowanych w bazie PubMed Medline[31]; wg Google Scholar (stan na 26 sierpnia 2023): 10742 cytowania, Hirsch index = 48; i-10 index = 263[32].

Autor i współautor ponad 100 rozdziałów w podręcznikach naukowych; współredaktor m.in.:

  • Leki hamujące układ renina-angiotensyna-aldosteron, Opolski G., Filipiak K.J., red. 2000[33];
  • Statyny – zarys farmakologii klinicznej, Filipiak K.J., Opolski G., red. 2001[34];
  • Ostre Zespoły Wieńcowe, Opolski G., Filipiak K.J., Poloński L., red. 2002[35];
  • Leki przeciwpłytkowe w ostrych zespołach wieńcowych, Dudek D., Filipiak K.J., Stępińska J., red. 2006[36];
  • Hipertensjoonkologia. Nadciśnienie tętnicze w chorobie nowotworowej, Filipiak K.J., Szymański F.M., Szmit S., red. 2018;
  • Koronawirus SARS-CoV-2 – zagrożenie dla współczesnego świata, Dzieciątkowski T., Filipiak K.J., red. 2020[37].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • Laureat Jagiellonian Medical Research Centre Young Researcher Award 2001
  • Laureat Nagrody Naukowej Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego 2003, 2006
  • Laureat Nagrody Naukowej Ministra Zdrowia 2003
  • Wielokrotny laureat Nagród Naukowych, Dydaktycznych i Organizacyjnych JM Rektora Akademii Medycznej w Warszawie oraz Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 1999–2020[12]
  • Członek korespondent V Wydziału Nauk Medycznych Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, 2013[38]
  • Nagroda Cycerona – National Speaker Award – Stowarzyszenia Profesjonalnych Mówczyń i Mówców 2022[39]
  • Doctor honoris causa International European University w Kijowie, 2023 (nagroda odebrana w ostrzeliwanym Kijowie, w dowód współpracy z uczelnią i opiekę nad studentami ukraińskimi kierunku lekarskiego w okresie agresji rosyjskiej)[7].

Najważniejsze doświadczenia kliniczne[edytuj | edytuj kod]

  • 24 lata pracy klinicznej w Centralnym Szpitalu Klinicznym Akademii Medycznej/ Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Warszawie – praca w oddziale kardiologicznym, oddziale intensywnej opieki kardiologicznej, pracowni echokardiografii, pełnienie funkcji zastępcy ordynatora,
  • obecnie koordynowanie dydaktyczno-kliniczne oddziału chorób wewnętrznych stanowiącego bazę kliniczną dla nauczania studentów UM MSC; konsultacje i obchody profesorskie w oddziale,
  • szeroka praktyka ambulatoryjna – specjalistyczna – w zakresie: kardiologii, interny i hipertensjologii,
  • duże doświadczenie kliniczne w zakresie wieloośrodkowych badań klinicznych.

Najważniejsze doświadczenia dydaktyczne[edytuj | edytuj kod]

Posiada doświadczenia dydaktyczne – nauczania przedklinicznego i klinicznego na kierunku lekarskim w trzech polskich uczelniach:

  • Warszawskim Uniwersytecie Medycznym (24 lata pracy),
  • Uczelni Łazarskiego w Warszawie (rok pracy),
  • Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie (3 lata pracy).

W uczelniach tych prowadził zajęcia przedkliniczne z: farmakologii oraz farmakologii klinicznej, zajęcia kliniczne z: chorób wewnętrznych oraz kardiologii.

W uczelniach tych organizował również zajęcia fakultatywne dotyczące: hipertensjologii, czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, aktualności w zakresie diagnostyki, terapii i powikłań COVID-19.

Od 2023 roku jest również zatrudniony na części etatu jako profesor-pracownik badawczy w Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu – Klinika Hipertensjologii, Angiologii i Chorób Wewnętrznych.

Szczególnym uhonorowaniem nauczyciela akademickiego jest zaszczyt wygłoszenia wykładu inaugurującego nowy rok akademicki. Do chwili obecnej wygłosił takie wykłady, otwierając nowy rok akademicki w:

  • Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu (2021),
  • Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie (2021),
  • Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie (2022),
  • Państwowej Uczelni Zawodowej im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie (2022),
  • Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie (2023).

Najważniejsze publikacje, ranking wg ilości światowych cytowań w połowie 2023 roku[32][edytuj | edytuj kod]

  1. Mean platelet volume on admission predicts impaired reperfusion and long-term mortality in acute myocardial infarction treated with primary percutaneous coronary intervention. Huczek Z., Kochman J., Filipiak K.J., Horszczaruk G.J., Grabowski M., Piatkowski R., Wilczynska J., Zielinski A., Meier B., Opolski G., J Am Coll Cardiol. 2005 Jul 19;46(2):284-90[40].
  2. The effect of coenzyme Q10 on morbidity and mortality in chronic heart failure: results from Q-SYMBIO: a randomized double-blind trial. Mortensen S.A., Rosenfeldt F., Kumar A., Dolliner P., Filipiak K.J., Pella D., Alehagen U., Steurer G., Littarru G.P.; Q-SYMBIO Study Investigators. JACC Heart Fail. 2014 Dec;2(6):641-9. doi: 10.1016/j.jchf.2014.06.008. Epub 2014 Oct 1[41]
  3. Interindividual variability in the response to oral antiplatelet drugs: a position paper of the Working Group on antiplatelet drugs resistance appointed by the Section of Cardiovascular Interventions of the Polish Cardiac Society, endorsed by the Working Group on Thrombosis of the European Society of Cardiology. Kuliczkowski W., Witkowski A., Polonski L., Watala C., Filipiak K.J., Budaj A., Golanski J., Sitkiewicz D., Pregowski J., Gorski J., Zembala M., Opolski G., Huber K., Arnesen H., Kristensen S.D., De Caterina R. Eur Heart J. 2009 Feb;30(4):426-35. doi: 10.1093/eurheartj/ehn562[42].
  4. Relation of proinflammatory activity of epicardial adipose tissue to the occurrence of atrial fibrillation. Mazurek T., Kiliszek M., Kobylecka M., Skubisz-Głuchowska J., Kochman J., Filipiak K.J., Królicki L., Opolski G. Am J Cardiol. 2014 May 1;113(9):1505-8. doi: 10.1016/j.amjcard.2014.02.005. Epub 2014 Feb 11[43]
  5. Coexisting polymorphisms of P2Y12 and CYP2C19 genes as a risk factor for persistent platelet activation with clopidogrel. Malek L.A., Kisiel B., Spiewak M., Grabowski M., Filipiak K.J., Kostrzewa G., Huczek Z., Ploski R., Opolski G. Circ J. 2008 Jul;72(7):1165-9[44].
  6. Zasady postępowania w nadciśnienieu tętniczym – 2019 rok. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. Tykarski A., Filipiak K.J., Januszewicz A., Litwin M., Narkiewicz K., et al. Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2019; 5(1): 1-86[45].
  7. COVID-19 challenge for modern medicine. Dzieciątkowski T., Szarpak Ł., Filipiak K.J., Jaguszewski M., Ladny J.R., Smereka J. Cardiol J 2020; 27(2): 175-183[46].
  8. Serum B-type natriuretic peptide levels on admission predict not only short-term death but also angiographic success of procedure in patients with acute ST-elevation myocardial infarction treated with primary angioplasty. Grabowski M., Filipiak K.J., Karpinski G., Wretowski D., Rdzanek A., Huczek Z., Horszczaruk G.J., Kochman J., Rudowski R., Opolski G. Am Heart J. 2004 Oct;148(4):655-62[47]
  9. Transmission of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) to animals: an updated review. Tazerji S.S., Duarte P.M., Rahimi P., Shahabinejad F., Dhakal S., Malik Y.S., Shehata A.A., Lama J., Klein J., Safdar M., Rahman M.T., Filipiak K.J., et al. J Translation Med. 2020; 18(1): 1-11[48].
  10. Expert consensus for the diagnosis and treatment of patient with hyperuricemia and high cardiovascular risk. Borghi C., Tykarski A., Widecka K., Filipiak K.J., Domienik-Karłowicz J., et al. Cardiol J 2018; 25(5): 545-64[49].

Zainteresowania[edytuj | edytuj kod]

Naukowe – medyczne[edytuj | edytuj kod]

  • dyslipidemie
  • ostre zespoły wieńcowe
  • niewydolność serca
  • stabilna choroba wieńcowa
  • farmakoterapia sercowo-naczyniowa
  • EBM
  • płytki krwi, leczenie przeciwkrzepliwe, leczenie przeciwpłytkowe
  • COVID-19, post-COVID, LONG COVID.

Pozamedyczne[edytuj | edytuj kod]

  • muzyka, historia sztuki i malarstwa, turystyka zagraniczna
  • enologia, w tym: enokardiologia i enoturystyka
  • prawa człowieka (absolwent Szkoły Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka[12])
  • media społecznościowe (najbardziej popularny profesor medycyny – kardiolog – w mediach społecznościowych: jego konto na profilu Facebook[50], konto instagramowe[51] oraz twitterowe[52] obserwuje łącznie 50 000 osób).

Nagroda prof. Krzysztofa J. Filipiaka[edytuj | edytuj kod]

Nagroda ufundowana przez prof. Krzysztofa J. Filipiaka dla najlepszego Batoraka – Medyka, który z najlepszym wynikiem uzyskał indeks Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Nagroda wręczana jest od 2011 roku w Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, co roku w Święto Szkoły. Wśród laureatów: Piotr Gajewski (2011), Grzegorz Rak (2012), Kamil Ludwiniak (2013), Julia Woynarowska (2014), Adrianna Szypulska (2015), Oliwia Niżnik (2016), Monika Stradczuk (2017), Ignacy Sterliński (2018), Jan Kucharski (2019), Karol Sadowski (2020), Natalia Pawełas (2021), Magdalena Romanowska (2022)[53].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

9 października 2009 za zasługi dla rozwoju nauk medycznych został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[54].

W 2013 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[3][55], w 2016 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej[56], jest również uhonorowany najwyższym medalem Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego – Medalem im. Tytusa Chałubińskiego(2013)[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Prof. Krzysztof Jerzy Filipiak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-10-15].[martwy link]
  2. a b UW MSC | Władze [online] [dostęp 2022-01-30].
  3. a b c Prof. dr hab. n. med. Krzysztof J. Filipiak, prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. wum.edu.pl. [dostęp 2017-10-16].
  4. Warszawski Uniwersytet Medyczny [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2019-08-10].
  5. a b Serwis Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. nadcisnienietetnicze.pl. [dostęp 2018-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-09)].
  6. Zarząd [online], PTPM-Medycyna XXI [dostęp 2023-08-26] (ang.).
  7. a b Interview with Krzysztof Jerzy Filipiak. [dostęp 2023-08-26].
  8. Lista Stu 2020: Medycyna [online], pulsmedycyny.pl [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  9. Lista Stu 2021: Medycyna [online], pulsmedycyny.pl [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  10. Lista Stu 2022: Medycyna [online], pulsmedycyny.pl [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  11. Nagroda prof. Filipiaka [online], www.batory.edu.pl [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  12. a b c d e f g h i j k l m Krzysztof J. Filipiak, Curriculum vitae – Prof. dr hab. n. med. Krzysztof J. Filipiak [online], 15 marca 2016.
  13. Krzysztof Jerzy Filipiak: Szkoła kardiologiczna Zdzisława Askanasa. podyplomie.pl, wrzesień 2009. [dostęp 2018-12-19].
  14. UM MSC | Przebywający na Uniwersytecie Divine Word University (DWU) w Madang, Papua-Nowa Gwinea, Rektor UM MSC prof. Krzysztof J. Filipiak spotkał się z Dziekanem Wydziału Medycyny i Nauk o Zdrowiu prof. Clementem Manineng [online] [dostęp 2023-08-26].
  15. Krzysztof J. Filipiak, Szkoła kardiologiczna Zdzisława Askanasa [online], 1 września 2009.
  16. Skład Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w kadencji 2016-2020 [online].
  17. Skład Senatu | Warszawski Uniwersytet Medyczny [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2021-03-02].
  18. Biuro Prasowe WUM, Warszawski Uniwersytet Medyczny [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-16] (pol.).
  19. Prof. dr hab. Krzysztof Jerzy Filipiak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-03-03].[martwy link]
  20. Osiągnięcia Katedra i Klinika Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego [online], cardiology.wum.edu.pl [dostęp 2018-10-15] (pol.).
  21. Strategia i zmiany w PTK w latach 2009–2011 [online], www.ptkardio.pl [dostęp 2018-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-16] (pol.).
  22. Relacja z IV Posiedzenia Zarządu Głównego PTK w kadencji 2011–2013 [online], www.ptkardio.pl [dostęp 2018-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-16] (pol.).
  23. Editorial Advisory Board [online], journals.viamedica.pl [dostęp 2019-08-10].
  24. Krzysztof J. Filipiak, „touchCARDIO” [dostęp 2018-10-16] (ang.).
  25. SELF.pl | www.mediaself.pl | mediaSELF Sp. z o.o., Serwis Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego – Serwis PTNT – PTNT – O PTNT – Zarząd PTNT [online], nadcisnienietetnicze.pl [dostęp 2018-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-09].
  26. Zarząd [online], PTPM-Medycyna XXI [dostęp 2022-01-30] (ang.).
  27. Krzysztof Filipiak, MD, PhD – ISCP [online], www.iscpcardio.org [dostęp 2018-10-16] (ang.).
  28. Rada Naukowa Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji [online], spartanska.pl [dostęp 2018-10-16] (pol.).
  29. Skład Rady [online], Instytut Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  30. Zespół ds. Polityki Lekowej i Farmakoterapii NIL [online], Naczelna Izba Lekarska, 27 października 2022 [dostęp 2023-08-26].
  31. Filipiak Krzysztof [Author] - Search Results [online], PubMed [dostęp 2021-02-02] (ang.).
  32. a b Krzysztof J. Filipiak – Cytowania w Google Scholar [online], scholar.google.pl [dostęp 2021-02-02].
  33. Opolski i inni, Leki hamujące układ renina-angiotensyna-aldosteron, Wrocław: Urban & Partner, 2000, ISBN 83-87944-71-8, OCLC 751162657 [dostęp 2018-10-16].
  34. Filipiak i inni, Statyny. Zarys farmakologii klinicznej, Warszawa: Ośrodek Informacji Naukowej „Polfa”, 2001, ISBN 83-914984-2-5, OCLC 750720788 [dostęp 2018-10-16].
  35. Grzegorz. Opolski, Ostre zespoły wieńcowe, Wrocław: Urban & Partner, 2003, ISBN 978-83-87944-43-8, OCLC 60500495 [dostęp 2018-10-16].
  36. Filipiak i inni, Ostry zespół wieńcowy. Jak leczyć skuteczniej i szybciej?. Doustne leki przeciwpłytkowe, Poznań: Termedia Wydawnictwa Medyczne, [cop. 2006], ISBN 83-89825-55-4, OCLC 749515228 [dostęp 2018-10-16].
  37. Tomasz Dzieciątkowski, Krzysztof J. Filipiak, Koronawirus SARS-CoV-2 Zagrożenie dla współczesnego świata, wyd. 1, 2020, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, ISBN 978-83-200-6218-2.
  38. Towarzystwo Naukowe Warszawskie – Aktualna lista członków z podziałem na Wydziały [online], www.tnw.waw.pl [dostęp 2021-03-02].
  39. Laureat nagrody Cycerona 2022 [online], Stowarzyszenie Profesjonalnych Mówczyń i Mówców [dostęp 2023-08-26].
  40. Zenon Huczek i inni, Mean Platelet Volume on Admission Predicts Impaired Reperfusion and Long-Term Mortality in Acute Myocardial Infarction Treated With Primary Percutaneous Coronary Intervention, „Journal of the American College of Cardiology”, 46 (2), 2005, s. 284–290, DOI10.1016/j.jacc.2005.03.065, ISSN 0735-1097, PMID16022956 [dostęp 2018-10-16].
  41. Svend A. Mortensen i inni, The Effect of Coenzyme Q 10 on Morbidity and Mortality in Chronic Heart Failure, „JACC: Heart Failure”, 2 (6), 2014, s. 641–649, DOI10.1016/j.jchf.2014.06.008, ISSN 2213-1779, PMID25282031 [dostęp 2018-10-16].
  42. W. Kuliczkowski i inni, Interindividual variability in the response to oral antiplatelet drugs: a position paper of the Working Group on antiplatelet drugs resistance appointed by the Section of Cardiovascular Interventions of the Polish Cardiac Society, endorsed by the Working Group on Thrombosis of the European Society of Cardiology, „European Heart Journal”, 30 (4), 2008, s. 426–435, DOI10.1093/eurheartj/ehn562, ISSN 0195-668X, PMID19174428 [dostęp 2018-10-16] (ang.).
  43. Tomasz Mazurek i inni, Relation of Proinflammatory Activity of Epicardial Adipose Tissue to the Occurrence of Atrial Fibrillation, „The American Journal of Cardiology”, 113 (9), 2014, s. 1505–1508, DOI10.1016/j.amjcard.2014.02.005, ISSN 0002-9149, PMID24656480 [dostęp 2018-10-16].
  44. L.A. Malek, B. Kisiel, M. Spiewak, M. Grabowski i inni. Coexisting polymorphisms of P2Y12 and CYP2C19 genes as a risk factor for persistent platelet activation with clopidogrel. „Circ J”. 72 (7), s. 1165–1169, Jul 2008. PMID: 18577829. 
  45. Andrzej Tykarski i inni, Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym – 2019 rok, „Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce”, 5 (1), 2019, s. 1–86 [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  46. Tomasz Dzieciatkowski i inni, COVID-19 challenge for modern medicine, „Cardiology Journal”, 27 (2), 2020, s. 175–183, DOI10.5603/CJ.a2020.0055, ISSN 1898-018X, PMID32286679, PMCIDPMC8016041 [dostęp 2023-08-26].
  47. Marcin Grabowski i inni, Serum B-type natriuretic peptide levels on admission predict not only short-term death but also angiographic success of procedure in patients with acute ST-elevation myocardial infarction treated with primary angioplasty, „American Heart Journal”, 148 (4), 2004, s. 655–662, DOI10.1016/j.ahj.2004.04.023, ISSN 0002-8703, PMID15459597 [dostęp 2018-10-16].
  48. Sina Salajegheh Tazerji i inni, Transmission of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) to animals: an updated review, „Journal of Translational Medicine”, 18 (1), 2020, s. 358, DOI10.1186/s12967-020-02534-2, ISSN 1479-5876, PMID32957995, PMCIDPMC7503431 [dostęp 2023-08-26].
  49. Claudio Borghi i inni, Expert consensus for the diagnosis and treatment of patient with hyperuricemia and high cardiovascular risk: 2021 update, „Cardiology Journal”, 28 (1), 2021, s. 1–14, DOI10.5603/CJ.a2021.0001, ISSN 1898-018X, PMID33438180, PMCIDPMC8105060 [dostęp 2023-08-26].
  50. Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2023-08-26].
  51. Instagram [online], www.instagram.com [dostęp 2023-08-26].
  52. [profesor...] [online], Twitter [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  53. Nagroda prof. Filipiaka [online], www.batory.edu.pl [dostęp 2021-02-02].
  54. Odznaczenia zasłużonych dla Uniwersytetu Medycznego (pkt 19.) – prezydent.pl – 9-10-2009.
  55. M.P. z 2014 r. poz. 340.
  56. Medale Komisji Edukacji Narodowej – WUM [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2018-12-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]