Nadksenonian baru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ksenonian(VIII) baru)
Nadksenonian baru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Ba
2
XeO
6

Masa molowa

470 g/mol

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Nadksenonian baru, nazwa Stocka: ksenonian(VIII) baru, Ba
2
XeO
6
nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadksenonianów, sól baru i kwasu nadksenonowego, H
4
XeO
6
. Należy do nielicznych trwałych nadksenonianów, obok m.in. nadksenonianów metali alkalicznych[2].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Nadksenonian baru jest bezbarwnym ciałem stałym, trwałym przy ogrzewaniu do ponad 200 °C. W reakcji ze stężonym kwasem siarkowym wydziela nietrwały tetratlenek ksenonu, XeO
4
. Podobnie jak inne nadksenoniany, wykazuje bardzo silne właściwości utleniające, m.in. jest zdolny do natychmiastowego utlenienia jonów MnII
do MnO
4
[2].

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak inne nadksenoniany, związek ten powstaje w wyniku powolnego dysproporcjonowania w warunkach zasadowych wodoroksenonianu baru, Ba(HXeO
4
)
2
, powstającego z tritlenku ksenonu i wodorotlenku baru[2]:

Ba(OH)
2
+ 2XeO
3
→ Ba(HXeO
4
)
2
Ba(HXeO
4
)
2
+ Ba(OH)
2
→ Ba
2
XeO
6
+ Xe + O
2
+ 2H
2
O

Wprowadzenie do powyższej mieszaniny reakcyjnej ozonu pozwala uzyskiwać nadksenoniany z bardzo wysokimi wydajnościami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Norman N. Greenwood, Alan Earnshaw, Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 894, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).
  2. a b c d Norman N. Greenwood, Alan Earnshaw, Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 901, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).