Kuźniaki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuźniaki
wieś
Ilustracja
Wielki piec hutniczy
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Strawczyn

Liczba ludności (2020)

483[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-067[3]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0273502[4]

Położenie na mapie gminy Strawczyn
Mapa konturowa gminy Strawczyn, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuźniaki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kuźniaki”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kuźniaki”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuźniaki”
Ziemia50°58′36″N 20°21′39″E/50,976667 20,360833[1]

Kuźniakiwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Strawczyn[5][4].

Integralne części wsi Kuźniaki[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0273519 Chrapy część wsi
0273525 Dudków część wsi
0273531 Gajówka część wsi
0273548 Kopytowskie część wsi
0273554 Mesne część wsi
0273560 Piecowa Góra część wsi
0273577 Pociejów część wsi

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kuźniaki, po jej zniesieniu w gromadzie Snochowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

W XVIII w. w Kuźniakach zbudowano wielki piec (obecnie zachowany), w czasach Księstwa Warszawskiego istniała przy nim kuźnica wodna. W 1844 pracowały tu trzy fryszerki. W latach 1860–1870 zbudowano nowy wielki piec, w którym jeszcze w 1875 wytopiono 64,468 puda (ok. 1055 kg) surowca. Piec pracował do 1897.

Kuźniaki są punktem początkowym szlak turystyczny niebieski niebieskiego szlaku turystycznego prowadzącego do miejscowości Pogorzałe oraz punktem końcowym szlak turystyczny czerwony Głównego Szlaku Świętokrzyskiego im. Edmunda Massalskiego prowadzącego z Gołoszyc. Przez wieś przechodzi szlak rowerowy zielony zielona ścieżka rowerowa do Strawczyna.

Według spisu ludności z 1827 miejscowość liczyła 19 domów i 114 mieszkańców[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zespół zakładu wielkopiecowego z lat 1860–1870, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A/464/1-4 z 18.10.1934, z 28.10.1971 i z 28.04.1984)[7]:

  • teren zakładu,
  • ruiny wielkiego pieca,
  • urządzenia hydrotechniczne: dawny przelew i przepust wodny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65858
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-03-21]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 636 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  6. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, „Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Warszawa 1880, tom V s. 11.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 31 [dostęp 2015-11-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]