Kucie na gorąco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kucie na gorąco
Kucie na gorąco - przebijanie otworu

Kucie na gorącoproces technologiczny, metoda obróbki plastycznej[1] metali na gorąco, jedna z odmian kucia[2], gdzie obrabiany przedmiot jest podgrzewany do około 75% temperatury topnienia[1]. W odróżnieniu od kucia na zimno w metodzie tej odkształcenie plastyczne osiągane jest w temperaturze wyższej od temperatury rekrystalizacji[3]. W trakcie kucia na gorąco odbywa się kształtowanie materiału wraz ze zmianą własności fizykochemicznych, struktury i gładkości powierzchni. Metoda kucia na gorąco wykorzystywana jest przy obróbce ręcznej i mechanicznej, zarówno w kuciu swobodnym, jak i matrycowym[2].

Cechy[edytuj | edytuj kod]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Kucie na gorąco wykorzystuje się w produkcji elementów, od których jest wymagana wysoka wytrzymałość. Metodę tę wykorzystuje się najczęściej przy produkcji przemysłowej:

  • uchwytów wagonowych,
  • kluczy do kół,
  • śruby i nakrętki o podwyższonej wytrzymałości,
  • elementów złącz szyn kolejowych,

oraz wszelkie elementy wykonywane w ramach kowalstwa artystycznego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Hot Forging - an overview | ScienceDirect Topics [online], www.sciencedirect.com [dostęp 2023-01-24].
  2. a b Zbigniew Szczepański, Technologia i materiałoznawstwo dla elektroników, Wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2008, s. 19, ISBN 978-83-02-09879-6, OCLC 297671479 [dostęp 2023-01-24].
  3. kucie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-01-24].
  4. a b c Jan Sińczak, Janusz Łuksza, Zaawansowane technologie kucia materiałów wysokotopliwych, Kraków: ARBOR FP, 2013, ISBN 978-83-915612-9-4, OCLC 852975615 [dostęp 2023-01-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Taylan Altan, Gracious Ngaile, Gangshu Shen, Cold and hot forging : fundamentals and applications, Materials Park, OH: ASM International, 2005, ISBN 978-1-61503-094-1, OCLC 300596703 [dostęp 2023-01-25] (ang.).
  • W.H. Cubberly, Ramon Bakerjian, Society of Manufacturing Engineers, Tool and manufacturing engineers handbook, wyd. Desk ed, Dearborn, Mich.: Society of Manufacturing Engineers, 1989, s. 40-1 - 40-13, ISBN 0-87263-351-9, OCLC 19451465 [dostęp 2023-01-25] (ang.).