Kult Johnsona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kult Johnsona – jeden z kultów cargo, istniejący na Papui-Nowej Gwinei, będący także demonstracją polityczną. Kult ten czcił amerykańskiego prezydenta Lyndona B. Johnsona[1].

Będące wówczas terytorium Australii Papua i Nowa Gwinea (w tym czasie oddzielone) były pod presją ONZ przygotowywane do uzyskania niepodległości. Panowanie australijskie nie cieszyło się zbytnią popularnością wśród tubylców.

„Kult Johnsona” rozpoczął się, kiedy ludność wyspy Nowy Hanower wybrała w lutym 1964 (pierwsze wybory) swoim reprezentantem prezydenta Stanów Zjednoczonych Lyndona B. Johnsona[1]. Aczkolwiek władze australijskie oświadczyły, iż wybór ten jest niemożliwy, ludność wyspy odrzuciła możliwość jego zmiany.

Aspekt polityczny[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy Papui-Nowej Gwinei zademonstrowali w ten sposób (najpierw wybierając, a potem oczekując „przyjścia Johnsona”) sprzeciw wobec władzy australijskiej. Niektórzy woleli wręcz panowanie amerykańskie, co miało przejawić się w jego nadejściu, czyli przejęciu przez USA zwierzchnictwa[2].

Aspekt symboliczny[edytuj | edytuj kod]

W sferze duchowej kult Johnsona odczytywany był jako chęć życia w lepszym świecie (za taki uważano USA), i wprowadzenie powszechnej równości i dobrobytu (doktryna cargo).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bartholomew, Robert i Billings, Dorothy. The Johnson Cult. „Fortean Times”, Styczeń 2005. 
  2. Tukul Walla Kaiku, Untangling the religious features of the Johnson Cult of New Hanover Island in the New Ireland province: anthropology and indigenous societies since Charles Darwin and others, „Global Bioethics”, 26 (2), 26 maja 2015, ISSN 1591-7398.