Kultura Basarabi

Kultura Basarabi – kultura archeologiczna wczesnej epoki żelaza (VIII do VII w. p.n.e.) rozwijająca się na terenach dorzecza dolnego Dunaju, północnej Bułgarii, południowego Siedmiogrodu i północnej Serbii

Datowanie

Kultura Besarabi wykształciła się pierwotnie w Oltenii pod wpływem kultury Insula Banului w okresie Hallstatt B2, w okresie Hallstatt C osiągnęła pełny zasięg terytorialny, zaś w okresie D pod wpływem oddziaływań scytyjskich oraz południowotrackich uległa podziałowi na kilka grup lokalnych takich jak:

• Grupa Birsesti
• Grupa Friegile
• Gogosu-Gura Padinej
• Alexandria-Zimnicea

Inwentarz

Jedynymi stanowiskami identyfikowanymi z tą kulturą są stanowiska osadnicze. Jedyne stanowiska cmentarne znajdowane na obszarach zajętych przez nosicieli tej kultury identyfikowane są jako ślady ludności napływowej. Ceramika kultury Besarabi ma kolor czarny i żółtobrunatny, dominuje ornament stempelkowy. Chronologicznie wyróżnia się trzy fazy tej ceramiki:

• I-od początku do połowy VIII wieku p.n.e.
• II-od II połowy VIII do pierwszej połowy VII w. p.n.e.
• III- w II połowie VII w. p.n.e.

Zobacz też

• Okres halsztacki

Bibliografia

• Marek Gedl: Archeologia pierwotna i wczesnośredniowieczna cz III Epoka brązu i wczesna epoka żelaza. Kraków. s. 230,231. ISBN 83-233-0034-8.
• E. Yu. Zverev: Chronology of the Basarabi Culture Based on the Ornamentation of the Ceramic Vessels. [dostęp 2013-01-31]. (ang.).Sprawdź autora:1.