Kultura Erlitou
Kultura Erlitou (chiń. upr. 二里头文化; chiń. trad. 二里頭文化; pinyin Erlǐtóu wénhuà) – nazwa nadana przez archeologów kulturze z wczesnej epoki brązu (1900-1600 p.n.e.[2]), której ślady obecności znalezione zostały w następujących prowincjach współczesnych Chin: Henan, Hubei, Shaanxi, Shanxi. Nazwa pochodzi od miejsca odkrycia największej osady w roku 1959 (o powierzchni 3 km²). Większość chińskich archeologów uważa, że kulturę Erlitou należałoby utożsamiać z półlegendarną dynastią Xia[3]. Ten pogląd nie jest podzielany przez innych archeologów, jako że nie zachowały się żadne pisemne świadectwa dotyczące kultury Erlitou.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Li 2011 ↓, s. 5.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy: Wielka Historia Świata Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego. T. 2. Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 550. ISBN 83-85719-83-0.
- ↑ Miriam T. Stark: Archaeology of Asia. Malden, MA: Blackwell Publishing, 2006, s. 163. ISBN 978-1-4051-0213-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Song Li: Chinese Bronze Ware. Cambridge: Cambridge University Press, 2011. ISBN 978-0-521-18685-8.