Kultura ananińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obszar kultury ananińskiej w dorzeczu środkowej Wołgi, Kamy, Wiatki i Białej.

Kultura ananińska – kultura epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, rozwijająca się od IX do II wieku p.n.e. w dorzeczu środkowej Wołgi, Kamy, Wiatki i Białej. Osiedla tej kultury sytuowane były najczęściej na nadrzecznych cyplach. Gospodarka opierała się na hodowli głównie koni, a w dalszej kolejności bydła i świń uzupełnianą rolnictwem, którego znaczenie wzrastało wraz z biegiem lat. Silnie rozwinięta była metalurgia brązu i żelaza, wytwarzane były głównie elementy uzbrojenia (groty oszczepów, grociki do strzał łuków, sztylety, czekany) zdobione symboliką zoomorficzną. Cmentarzyska charakteryzowały się dużym rozmiarem, często więcej niż 1000 grobów oraz pochówkami szkieletowymi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa pod. red. Joachim Śliwa: Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 472. ISBN 83-85719-83-0.