Kuna rybożerna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 11:49, 17 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kuna rybożerna
Martes pennanti[1]
Erxleben, 1777
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

łasicowate

Rodzaj

kuna

Gatunek

kuna rybożerna

Podgatunki
  • M. p. columbiana Goldman, 1935
  • M. p. pacifica Rhoads, 1898
  • M. p. pennanti (Erxleben, 1777)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kuna rybożerna[4], kuna wodna[5] (Martes pennanti) – niewielki gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, występujący wyłącznie w Ameryce Północnej.

Wymiary

Głowa kuny wodnej

Ma ok. 50 cm długości (rekordowa długość to 63 cm), ogon ok. 30 cm (rekordowa długość 43 cm).

Ciężar ciała w przypadku samców waha się od 2,6 do 5,5 kilograma, a samic od 1,3 do 3,2 kilograma. Kuna rybożerna posiada ubarwienie brązowe. Na brzuchu i piersi mogą występować białe plamy.

Występowanie

Wspomniany gatunek kuny zamieszkuje wyłącznie Amerykę Północną. Największe skupiska stanowisk kuny rybarki są w południowej części Kanady, oraz na pograniczu USA na terenie Gór Skalistych, oraz w krainie Wielkich Jezior. Kuna rybarka zamieszkuje głównie na terenach lesistych i podmokłych, ale także pojawia się na terenach prerii.

Tryb życia i pożywienie

Kuna wodna wspinająca się na drzewo

Częściej aktywna w nocy niż w ciągu dnia. Poluje na małe kręgowce, głównie zające, ptaki oraz gryzonie, ale również płazy i gady. Potrafi polować na koty domowe, małe psy oraz drób. Kuna rybożerna jest jednym z nielicznych zwierząt wyspecjalizowanych w polowaniu na ursony ("jeżozwierze" północnoamerykańskie). Żywi się insektami i owocami, gdy inny rodzaj pożywienia nie jest dostępny. Nie zakłada nigdy gniazd co czynią inne rodzaje kuny. Kuny rybożerne potrafią doskonale wspinać się na drzewa.

Samce polują w rewirze o powierzchni 38 kilometrów kwadratowych, zaś samice 15.

Kuna rybożerna żyje do 10 lat, jest zwierzęciem niezagrożonym, ale mimo tego jej liczebność została znacznie obniżona przez polowania.

Opieka nad młodymi

Okres "godowy" wśród kun jest od marca do maja. Ciąża trwa 10-12 miesięcy i najczęściej przychodzą na świat 3 młode kuny. Samice najczęściej przygotowują sobie w okresie przedporodowym posłanie w jamach drzewnych. Młode rodzą się ślepe i dopiero po siedmiu tygodniach otwierają oczy. Po pięciu miesiącach są samodzielne, zaś po upływie 2 lat angażują się w życie płciowe.

Polowania na kuny

Przez wzgląd na piękne futerka kuny wodne są obiektem polowań. Na początku XX wieku chęć posiadania takiego futerka doprowadziła do ruiny środowiska w którym kuny przebywały. Efektem tego w latach dwudziestych na terenie Stanów Zjednoczonych i wschodniej Kanadzie prawie wszystkie osobniki zostały wytępione. W latach trzydziestych na tychże terenach kuna była objęta całkowitą ochroną. Dzięki temu na terenie Kanady i Stanów Zjednoczonych kuna rybarka występuje często.

Przypisy

  1. Martes pennanti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Martes pennanti. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 5 września 2009]
  3. a b Martes pennanti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 138. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

  • Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. Johns Hopkins University Press, 1999 ISBN 0-8018-5789-9

Linki zewnętrzne