Kurt Peters
Kurt Peters (ur. 17 sierpnia 1897 w Atzgersdorf, obecnie Wiedeń, zm. 23 maja 1978 w Wiedniu) – austriacki chemik.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po odbyciu służby wojskowej w armii austriackiej w czasie I wojny światowej, Kurt Peters odbył w latach 1918-1921 i ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu. W roku 1923 otrzymał tytuł doktora na Uniwersytecie w Berlinie. Jego promotorem był Walther Nernst.
W roku 1927 wraz z Friedrichem Panethem opublikował wyniki transformacji wodoru w hel, określanej obecnie mianem zimnej fuzji[1]. Później odwołali te wyniki stwierdzając iż mierzyli hel pobrany z powietrza[2].
W roku 1928, po wielu latach pracy jako asystent, został promowany na dyrektora Instytutu Badania Węgla Cesarza Wilhelma (niem. Kaiser-Wilhelm-Institut für Kohlenforschung).
Po II wojnie światowej, amerykański rząd wojskowy powierzył mu część skonfiskowanej firmy IG Farben. W roku 1949 Peters powrócił do kariery naukowej i został profesorem wydziału paliw na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu. W latach 1952-1954 był dziekanem wydziału chemii, a w latach 1955-1956 rektorem Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fritz Paneth and Kurt Peters (1926). „Über die Verwandlung von Wasserstoff in Helium”. Naturwissenschaften 14 (43): 956–962. Bibcode 1926NW.....14..956P. doi:10.1007/BF01579126.
- ↑ U.S. Department of Energy (1989), A Report of the Energy Research Advisory Board to the United States Department of Energy, Washington, DC: U.S. Department of Energy, retrieved 2008-05-25.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Manfred Rasch: Peters, Kurt. [w:] Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 20, Duncker & Humblot, Berlin 2001, ISBN 3-428-00201-6, s.246f