Kurzyślad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kurzyślad
Ilustracja
Kurzyślad polny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

kurzyślad

Nazwa systematyczna
Anagallis L.
Sp. Pl. 148. 1 Mai 1753
Typ nomenklatoryczny

Anagallis arvensis L.[3]

Synonimy
  • Centunculus L.
  • Micropyxis Duby[4][5]
Kwiat kurzyśladu polnego

Kurzyślad (Anagallis L.) – rodzaj roślin z rodziny pierwiosnkowatych, zagnieżdżony w obrębie rodzaju tojeść Lysimachia i włączany także do niego w randze podrodzaju[6]. Obejmuje ok. 28[7]–34 gatunki[8]. Występują one w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, w Europie, Azji i Afryce[7][5]. W Polsce występują jako zadomowione antropofity: kurzyślad polny A. arvensis i kurzyślad błękitny Anagallis foemina oraz przejściowo dziczejący – kurzyślad wątły A. tenella. Rodzimym gatunkiem jest kurzyślad maleńki (niedośpiałek maleńki) A. minima w polskojęzycznym piśmiennictwie zwykle włączany do wyróżnianego w XX wieku rodzaju Centunculus jako C. minimus[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Niskie rośliny jednoroczne lub byliny[10]. Pęd płożący lub prosto wzniesiony, zwykle nagi[7], prosty lub rozgałęziony[5].
Liście
Naprzeciwległe, skrętoległe lub okółkowe. Krótkoogonkowe lub siedzące. Blaszka jajowata, eliptyczna do lancetowatej, całobrzega lub drobno karbowana. Wierzchołek ostry lub tępy[7][5].
Kwiaty
Pięciokrotne, wyrastają pojedynczo w kątach liści. Kielich z działkami rozciętymi niemal do nasady i rozpostartymi. Płatki czerwone, niebieskie, białe o bardzo krótkiej rurce, w pąku zwinięte. Pręciki osadzone są u nasady korony, mają zwykle omszone nitki. Zalążnia jajowata z nitkowatą szyjką słupka i główkowatym znamieniem[7].
Owoce
Kulistawe, wielonasienne torebki[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj należy do podrodziny Myrsinoideae w obrębie rodziny pierwiosnkowatych Primulaceae[4]. Włączany jest do niego dawniej wyodrębniany monotypowy rodzaj Centunculus z gatunkiem kurzyślad maleńki (dawniej niedośpiałek maleńki Centunculus minimus)[4].

Analizy filogenetyczne wskazują na zagnieżdżenie rodzaju Anagallis oraz Asterolinon i Pelletiera w obrębie rodzaju tojeść Lysimachia (sekcja Lerouxia). Niektórzy autorzy rekomendują włączenie wszystkich tych roślin do rodzaju Lysimachia[11][12]. Alternatywą jest rozbicie rodzaju Lysimachia na liczne drobne rodzaje i wówczas do rodzaju Anagallis sugeruje się włączenie małych rodzajów: Asterolinon i Pelletiera, jak również dwóch gatunków z rodzaju tojeść (Lysimachia nemorum i Lysimachia serpyllifolia)[13].

Wykaz gatunków[8][9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-02-07] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-20].
  4. a b c Genus: Anagallis L.. [w:] U.S. National Plant Germplasm System [on-line]. [dostęp 2017-02-07].
  5. a b c d Anita F. Cholewa: Anagallis Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2017-02-07].
  6. Ulrika Manns, Arne A. Anderberg. New combinations and names in Lysimachia (Myrsinaceae) for species of Anagallis, Pelletiera and Trientalis. „Willdenowia”. 39, 1, s. 49-54, 2009. DOI: 10.3372/wi.39.39103. 
  7. a b c d e f Anagallis. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2017-02-07].
  8. a b Anagallis. [w:] The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2017-02-07].
  9. a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 32, ISBN 978-83-62975-45-7.
  10. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  11. Ulrika Manns, Anderberg A. A.. New combinations and names in Lysimachia (Myrsinaceae) for species of Anagallis, Pelletiera and Trientalis. „Willdenowia”, s. 49–54, 2009. 39. DOI: 10.3372/wi.39.39103. 
  12. Ulrika Manns, Arne A. Anderberg. Molecular Phylogeny of Anagallis (Myrsinaceae) Based on ITS, trnL‐F, and ndhF Sequence Data. „Int J Plant Sci”. 166, 6, November 2005. 
  13. Källersjö et al.. Generic realignment in primuloid families of the Ericales s. l.: a phylogenetic analysis based on DNA sequences from three chloroplast genes and morphology. „American Journal of Botany”. Nr 87, s. ss. 1325–1341, 2000.