Kwas dipikolinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwas dipikolinowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C7H5O4N

Inne wzory

(C
5
H
3
N)(COOH)
2

Masa molowa

167,12 g/mol

Wygląd

białe ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

499-83-2

PubChem

10367

DrugBank

DB04267

Podobne związki
Podobne związki

kwas izoftalowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas dipikolinowy, kwas pirydyno-2,6-dikarboksylowy, DPA – organiczny związek chemiczny, dikarboksylowa pochodna pirydyny.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Kwas dipikolinowy jest związkiem swoistym dla przetrwalników (endospor) mikroorganizmów, gdzie umiejscowiony jest tylko w protoplastach i nie występuje w komórkach wegetatywnych. Chelatuje jony wapnia (Ca2+
), tworząc dipikolinian wapnia, mogący stanowić 10–15% suchej masy spory[4]. Duże stężenie dipikolinianu wapnia wraz z warstwami gęsto upakowanej mureiny i białek tworzących płaszcz, stabilizuje skład chemiczny spory[5]. DPA obniża, w zależności od szczepu, od 5–50 razy, wrażliwość endospor na promieniowanie UV oraz znacznie zwiększa ich odporność na ogrzewanie w warunkach podwyższonej wilgotności środowiska, w porównaniu z komórkami wegetatywnymi, z których pochodzą[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c 2,6-Pyridinedicarboxylic acid, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 02321 [dostęp 2022-02-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-474, 5-96, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  3. 2,6-Pyridinedicarboxylic acid, karta charakterystyki, Thermo Fisher Scientific, 24 grudnia 2021, numer katalogowy: AC131880250 [dostęp 2022-02-07] (ang.).
  4. Komórka i jej budowa. Tworzenie endospor, [w:] Hans Günter Schlegel, Mikrobiologia ogólna, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 103, ISBN 83-01-13999-4, OCLC 749371403.
  5. Genetyka bakterii I: replikacja DNA i inżynieria genetyczna, [w:] Abigail A. Salyers, Mikrobiologia. Różnorodność, chorobotwórczość i środowisko, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 73–101, ISBN 83-01-14057-7.
  6. Budowa i funkcje komórki bakteryjnej. Endospory, [w:] Jadwiga Baj, Zdzisław Markiewicz, Biologia molekularna bakterii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 123–124, ISBN 978-83-01-14724-2.