Kwas cyjanowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kwas izocyjanowy)
Kwas cyjanowy
Tautomeria kwasu cyjanowego (z lewej) i kwasu izocyjanowego (z prawej)

kwas izocyjanowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

HOCN

Masa molowa

43,02 g/mol

Wygląd

bezbarwna ciecz lub gaz (wrze w temperaturze bliskiej pokojowej)

Identyfikacja
Numer CAS

420-05-3

PubChem

540

Podobne związki
Podobne związki

kwas izotiocyjanowy, cyjanamid

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas cyjanowy, HOCN – nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów tlenowych, ruchliwa ciecz trwała tylko w temperaturze poniżej 0 °C o zapachu zbliżonym do zapachu kwasu octowego.

W temperaturze 0 °C lub wyższej ulega odwracalnej trimeryzacji do cyklicznego kwasu cyjanurowego (HNCO)3 oraz polimeryzacji do cyjamelidu. Jest bezbarwną, trującą cieczą o temp. krzepnięcia −86,8 °C i temp. wrzenia 23,5 °C. W wodzie hydrolizuje do amoniaku i dwutlenku węgla[1].

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Otrzymuje się go przez ogrzanie kwasu cyjanurowego[1] (związek dostępny handlowo) lub w reakcji cyjanianu potasu z kwasem mrówkowym.

Za pomocą widm ramanowskich ustalono, że istnieje on w dwóch odmianach tautomerycznych:

HOCN ⇌ O=C=NH

Dominującą formą jest kwas izocyjanowy, O=C=NH. Sole kwasu cyjanowego to cyjaniany lub izocyjaniany.

Kwas cyjanowy jest izomerem bardzo nietrwałego kwasu piorunowego HC+
=NO
.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Warszawa: PWN, 1965, s. 662.