Kwieciszowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwieciszowice
Blumendorf
wieś
Ilustracja
Dom (dawna gospoda) w Kwieciszowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lwówecki

Gmina

Mirsk

Wysokość

435–480 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

109[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-630[3]

Tablice rejestracyjne

DLW

SIMC

0191299

Położenie na mapie gminy Mirsk
Mapa konturowa gminy Mirsk, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kwieciszowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kwieciszowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kwieciszowice”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kwieciszowice”
Ziemia50°55′01″N 15°29′34″E/50,916944 15,492778[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kwieciszowice (niem. Blumendorf[4]) – wieś w Polsce (sołectwo[5]), położona w południowo-zachodniej części województwa dolnośląskiego, w powiecie lwóweckim, w gminie (miejsko-wiejskiej) Mirsk.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Do 1945 roku wieś znajdowała się w granicach Niemiec i nosiła nazwę Blumendorf[6]. Po zakończeniu II wojny światowej Blumendorf znalazło się w granicach Polski; tymczasowo używano wówczas nazwy Kwietniewo[7]. Rozporządzeniem Ministra ds. Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 roku miejscowości nadana została nazwa Kwieciszowice[4].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Gmina (Gromada)[edytuj | edytuj kod]

Herb Gminy Mirsk[8]

Od 28 czerwca 1946 roku Kwieciszowice należały do Gminy Przecznica[9]. We wrześniu 1954 roku zniesiony został podział terytorialny kraju na gminy, które zostały zastąpione przez ustawodawcę gromadami (29 września 1954 r. Gmina Przecznica została zniesiona)[10]. Wówczas na mocy uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu nr 21/54 z dnia 2 października 1954 r. utworzono (jako jedną z 8759) Gromadę Kwieciszowice. W skład nowo powstałej jednostki weszły Kwieciszowice (jako siedziba gromadzkiej rady narodowej), Proszowa i Antoniów, a także Kłopotnica i Grudza (wydzielone ze zniesionej gminy Rębiszów)[11]. 31 grudnia 1959 r. z gromady Kwieciszowice wyłączono wieś Antoniów, włączając ją do gromady Stara Kamienica[12]. 1 stycznia 1960 gromada została zniesiona, a jej pozostały obszar (wsie Kwieciszowice, Grudza, Kłopotnica i Proszowa) włączono do gromady Rębiszów[13]. W ramach reformy administracyjnej z 1972 r. zniesiony został całkowicie podział państwa na gromady (zastąpione gminami)[11] i od 1 stycznia 1973 roku Kwieciszowice jako wieś sołecka należą do Gminy Mirsk.

Sołectwo[edytuj | edytuj kod]

Na mocy Uchwały nr XXXV/286/17 Rady Miejskiej Gminy Mirsk z dnia 12 października 2017 r. Kwieciszowice posiadają status sołectwa (stanowią samorządową jednostkę pomocniczą Gminy Mirsk)[14]. Organem uchwałodawczym Sołectwa Kwieciszowice jest zebranie wiejskie, a organem wykonawczym sołtys[15]. Do zadań Sołtysa należy w szczególności zarządzanie codziennymi sprawami sołectwa oraz realizacja uchwał zebrania wiejskiego. Zgodnie ze statutem działalność sołtysa wspiera rada sołecka – organ pomocniczy o charakterze doradczo-opiniodawczym. Kadencja sołtysa i rady trwa 4 lata; wybór następuje w głosowaniu tajnym i bezpośrednim. Organami nadzoru nad działalnością organów sołectwa, sprawowanego na podstawie kryterium zgodności z prawem, są rada gminy i burmistrz[14].

Powiat[edytuj | edytuj kod]

Flaga powiatu lwóweckiego

Od 28 czerwca 1946 roku Kwieciszowice należały do powiatu lwóweckiego[9]. W 1975 roku zniesiony został podział kraju na powiaty[16]. Ustawodawca zdecydował się go przywrócić 1 stycznia 1999 roku, od kiedy to Kwieciszowice ponownie należą do powiatu lwóweckiego[17].

Województwo[edytuj | edytuj kod]

Flaga województwa dolnośląskiego

Od 1946 roku Kwieciszowice znajdowały się na obszarze województwa wrocławskiego. W związku z reformą administracyjną z 1975 r. od dnia 1 czerwca 1975 roku miejscowość wchodziła w skład województwa jeleniogórskiego[16]. Od chwili wejścia w życie reformy administracyjnej z dnia 1 stycznia 1999 roku Kwieciszowice należą do województwa dolnośląskiego[17].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Kwieciszowice położone są w południowo-wschodniej części Gminy Mirsk (i zarazem przy wschodniej granicy powiatu lwóweckiego). Sąsiadują z miejscowościami: Proszowa, Antoniów (Jaroszyce), Mała Kamienica (Sosnka), Nowa Kamienica i Kłopotnica. Powierzchnia miejscowości w granicach administracyjnych: 311 ha (w tym 263 ha użytków rolnych i 16 ha lasów[18]; według danych z 2006 roku powierzchnia wynosi 312 ha[19]).

Kwieciszowice znajdują się ok. 435–480 m n.p.m.[18] Miejscowość położona jest na granicy Pogórza Izerskiego i Gór Izerskich, na Przedgórzu Rębiszowskim, na granicy z Obniżeniem Starej Kamienicy, u podnóży Grzbietu Kamienickiego, na północno-wschodnich stokach Tłoczyny[18][20][21]. Wieś rozciąga się w dolinie Jaroszyckiego Potoku spływającego z północnego zbocza Grzbietu Kamienickiego w Górach Izerskich.

Komunikacja i transport[edytuj | edytuj kod]

Przystanek kolejowy Kwieciszowice

W pobliżu Kwieciszowic przebiega linia kolejowa nr 274 (PKP, Koleje Dolnośląskie); wieś ma swój przystanek kolejowy.

W miejscowości usługi transportowe świadczy także PKS oraz prywatni przewoźnicy drogowi (popularna trasa Świeradów Zdrój – Jelenia Góra). Przez wieś przebiegają drogi powiatowe o nr 2513D, 2492D[22] i 2503D[19].

Warunki naturalne[7][edytuj | edytuj kod]

Geologia[edytuj | edytuj kod]

W całym paśmie Grzbietu Kamienieckiego występują rudy cyny. Są to głównie kasyteryty (tlenek cyny) zawierające 0,15–0,16% czystego metalu. Z surowców mineralnych występują tu skały metamorficzne takie jak: gnejsy, granitoidy i łupki łyszczykowe. Na terenie miejscowości można znaleźć również skalenie[23], leukogranity i granity rumburskie (zwane izerskimi). Północnym podnóżem Grzbietu Kamienickiego biegnie uskok tektoniczny czynny w młodszym trzeciorzędzie. Związane jest z tym występowanie bazaltów, głównie w formie dajek.

W bliskim sąsiedztwie wsi powstały kopalnie[24] odkrywkowe eksploatujące bazalt[25]. Występują tam gleby górnostokowe, o dużej zawartości szkieletu skalnego. Pomiędzy Kwieciszowicami a Proszową występuje perspektywiczne złoże surowca skaleniowego[19].

Okoliczne gleby klasy IIIB i IVA nie dają zbyt obfitych plonów.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Góry Izerskie zimą

Stosunki klimatyczne, podobnie jak w całych Sudetach, kształtują się w zależności od globalnej radiacji i cyrkulacji atmosferycznej. Średnia temperatura roczna wynosi około 6,5-7,1 °C (okres wegetacyjny ze śr. temperaturą powyżej 5 °C wynosi ok. 200 dni i zaczyna się w połowie kwietnia). Lato termiczne ze średnią temperaturą powyżej 15 °C jest krótkie i trwa zaledwie 20–25 dni. Najcieplejszym miesiącem w roku jest lipiec, ze średnią temperaturą 16.9 °C, a najzimniejszym styczeń z temperaturami w okolicach -3.2 °C. Występują tu znaczne opady atmosferyczne – najwięcej opadów przypada na lipiec (średnio 128 mm), a najsuchszym miesiącem jest kwiecień z ok. 60 mm opadów[26].

Dominują wiatry południowo-zachodnie, z wyjątkiem okresu od maja do lipca, kiedy to wieją wiatry północne. W przebiegu rocznym dni pochmurnych jest 5-krotnie więcej niż słonecznych, często występują mgły i zamglenia.

Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]

Panorama Pogórza Izerskiego

Część obszaru wsi porastają lasy (głównie iglaste[23]) obfitujące w bujną roślinność. Występują tam także gatunki chronione jak np. orchidee (kukułka szerokolistna[23]), konwalie, jodły karłowate[7].

Liczna i różnorodna jest także zwierzyna zamieszkująca okolicę, są to: jelenie, dziki, wiewiórki czarne, borsuki, jenoty, lisy, dzięcioły[7], bociany (czarne), orły, sarny, zające, ropuchy, żmije, padalce, salamandry plamiste, tchórzofretki, kuropatwy i cietrzewie[23].

Obszar Natura 2000[edytuj | edytuj kod]

Widok na Jaroszycki Potok w Kwieciszowicach

Kwieciszowice położone są na obszarze Natura 2000 nr PLH020102 Łąki Gór i Pogórza Izerskiego. Jest to praktycznie jedyny w miarę zwarty obszar występowania atlantyckiego gatunku – wszewłogi górskiej (Meum athamanticum) oraz tworzonego przez nią zespołu roślinnego Meo-Festucetum, znanego w Polsce tylko z Sudetów Zachodnich. Najważniejszym komponentem krajobrazowym i funkcjonalnym obszaru są obszary półnaturalne: łąki oraz murawy[27].

Ochrona bioróżnorodności[edytuj | edytuj kod]

Byliny miododajne i domki dla dzikich zapylaczy – projekt „Kwieciszowice – Kwitnąca Wieś w Otoczeniu Natury 2000”.

W celu ochrony bioróżnorodności okolicy, mieszkańcy Kwieciszowic w 2016 roku zrealizowali projekt pn. „Kwieciszowice – Kwitnąca Wieś w Otoczeniu Natury 2000”. Funkcjonuje on w ramach ogólnokrajowego projektu „Oddolne inicjatywy dla zachowania bioróżnorodności i ochrony siedlisk owadów zapylających”, którego koordynatorem jest Fundacja Ekologiczna Zielona Akcja[28] i został dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Zagospodarowane zostały tereny zielone w dwóch lokalizacjach, a w ramach prac m.in. posadzono 132 drzewa i krzewy oraz 40 bylin miododajnych, a także zainstalowano domki dla dzikich zapylaczy i tablice informacyjne[29].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia do XVIII wieku[edytuj | edytuj kod]

Herb rodu von Schaffgotsch

Ocenia się, że pierwsi osadnicy pojawili się na obszarze miejscowości w 2. połowie XII w.[18] w związku z przebiegającym w tym miejscu traktem handlowym z Jeleniej Góry do Żytawy. Miejscowość wzmiankowana jest po raz pierwszy w 1305 roku[7]. Pod koniec średniowiecza wraz z innymi okolicznymi miejscowościami była własnością rodu von Schaffgotschów. Mikroklimat w okolicy Kwieciszowic pozwalał na uprawę winnej latorośli[7]; uprawy te zanikły w czasach wojny trzydziestoletniej (1. połowa XVII w.).

Budynek dawnej karczmy (sądowej) – widok współczesny.

Od XVII w. w Kwieciszowicach istniała karczma[30], której budynek zachował się do czasów współczesnych[31]. Interesujący jest fakt, że obiekt ten pełnił również funkcję karczmy sądowej, w której lokalne władze rozstrzygały pomniejsze spory, a także sądziły osoby podejrzane o popełnienie lżejszych przestępstw.

Około roku 1700 założona została pomiędzy Kwieciszowicami a Sosnką kolonia Kamienne (niem. Steinhäuser)[7], gdzie do dziś stoi budynek dawnej gospody Stein-Kretscham[32]. W 1743 roku otwarta została w Kwieciszowicach pierwsza szkoła (w domu Cristopha Bergmana – dzięki niemu i jego synom okolica posiada własną kronikę[7]).

Od XVIII w. do wsi należały przysiółki: Jaroszyce (obecnie część Antoniowa) i Kamienne (obecnie część Kwieciszowic)[18].

Wiek XIX i XX[edytuj | edytuj kod]

Szkoła ewangelicka w Blumendrof (1914 r.)

W 1. poł, XIX w. w Kwieciszowicach rozwinął się drobny przemysł. Na terenie wsi funkcjonował tartak i dwa młyny wodne (w tym młyn zbożowy[19] i młyn do mielenia kory dębowej na potrzeby papierni[19])[18], ponadto istniały: piekarnia, kuźnia, rzeźnia i garbarnia. W 1825 r. zabudowania liczyły około 105 domów, a 295 mieszkańców trudniło się głównie produkcją przędzy[18].

W 1864 roku w pobliżu Kwieciszowic przeprowadzono linię kolejową (otwarcie przystanku Kwieciszowice[33] miało miejsce 20.09.1865 r.[34]) łączącą wieś z Jelenią Górą (i dalej – z Wrocławiem) oraz Lubaniem (i dalej – Zgorzelcem i Berlinem). Około 1895 roku założono w miejscowości ochotniczą straż pożarną i wybudowano remizę[35][36] (obecnie funkcjonuje tam jednostka OSP Kwieciszowice)[7]. W okresie międzywojennym przed budynkiem szkoły znajdował się pamiątkowy postument upamiętniający mieszkańców Blumendorf poległych podczas I wojny światowej[7].

W latach 30. XX w. miejscowości nadano miano kurortu o świeżym powietrzu, do którego zjeżdżali kuracjusze m.in. z Berlina, Drezna i Lipska. Powstał również klub rowerowy Wanderlust Blumendorf - latem organizowano zawody, zimą natomiast członkowie klubu grali w teatrze w sali Meisnera[7]. Klub został rozwiązany w 1936 r.[37]

Od 1945 roku (postanowienie o wcieleniu Śląska do RP miało miejsce podczas konferencji jałtańskiej) Kwieciszowice wchodzą w skład terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w latach 1945-1989: PRL). Większość obecnych mieszkańców to przesiedleńcy (i ich potomkowie) przybyli po II wojnie światowej ze wschodnich terenów II RP[38] (ich przybycie wynikało z ustaleń traktatów pokojowych kończących II WŚ i wiązało się z koniecznością przesiedlenia ludności niemieckiej na tereny NRD).

W 1978 r. w Kwieciszowicach były 43 gospodarstwa rolne[18].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według danych pochodzących z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 r. Kwieciszowice zamieszkiwało 134 mieszkańców, z czego 56% stanowiły kobiety, a 44% mężczyźni. W latach 1998-2011 liczba mieszkańców zmalała o 27,2%. W wieku produkcyjnym jest 64,9% ogółu mieszkańców, w wieku przedprodukcyjnym – 17,9%, a 17,2% mieszkańców jest w wieku poprodukcyjnym. Na 100 osób w wieku produkcyjnym przypadają 54 osoby w wieku nieprodukcyjnym. Według danych archiwalnych pochodzących z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań w 2002 roku we wsi Kwieciszowice było 46 gospodarstw domowych. Wśród nich dominowały gospodarstwa zamieszkałe przez dwie osoby – takich gospodarstw było 13[39].

Liczba ludności Kwieciszowic (XVIII-XXI w.)
Źródło: 1782-1978: Słownik geografii turystycznej Sudetów t. 1 Góry Izerskie red. Marek Staffa; 1996-2004: Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy Mirsk (luty 2006 r.); 2011: GUS – spis ludności 2011 r [1]

Postacie związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

W Kwieciszowicach urodził się Jorg Schulz – Wiceminister Nauki w Królestwie Prus[23].

W pierwszej dekadzie XXI w. w Kwieciszowicach mieszkali i tworzyli artyści: Agnieszka Topolnicka-Mielęcka (rzeźbiarstwo) i Mariusz Mielęcki (malarstwo i rzeźbiarstwo)[40].

Kultura[edytuj | edytuj kod]

Zabytkowy dom w Kwieciszowicach

Uwarunkowania turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Kwieciszowice leżą na trasie pomiędzy Jelenią Górą a Mirskiem, ok. 20 km od granicy z Republiką Czeską[41]. Miejscowość posiada znaczny potencjał turystyczny z uwagi na położone w okolicy kurorty wypoczynkowo-turystyczne takie jak np. Karpacz, Szklarska Poręba, Świeradów Zdrój i Cieplice Zdrój[23]. Ponadto bliskość granicy polsko-czeskiej i polsko-niemieckiej sprzyja rozwojowi turystyki transgranicznej[42].

Wieś ma zwartą zabudowę wielodrożnicową i od wielu lat niemal niezmienioną[18]. Zachowały się w niej zabytkowe XVIII i XIX-wieczne domostwa (ok. 40[43]) stanowiące swoistą atrakcję. Przez wieś przebiega szlak turystyczny[44] i ścieżki rowerowe[45], w tym trasa nr 31 pn. Duża pętla Starej Kamienicy[46], co sprzyja rozwojowi turystyki rowerowej. Ponadto rozwija się lokalna działalność agroturystyczna wykorzystująca w szczególności zabytkową niemiecką zabudowę[7][47].

Kamień węgielny drewniano-szachulcowego domu nr 42 z 1758 roku [nr rej. 1523[19]

]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[48]:

  • dom nr 8 [nr rej. 515/J, data wpisu 02.01.1977r.[19]] (z XVIII w.)

Inne zabytki to m.in. XIX-wieczne drewniane i murowane domy szachulcowe i przysłupowe[18] oraz stare kamienne studnie (z cembrowinami) i mostki[23]. Ponadto zachowały się pozostałości dawnej kuźni, masarni i stolarni[23].

Kultura lokalna[edytuj | edytuj kod]

Z inicjatywy mieszkańców w Kwieciszowicach działa zespół folklorystyczny Chabry oraz koło gospodyń wiejskich[23]. Lokalnie obchodzonych jest wiele różnorodnych świąt i uroczystości, spośród których wymienić można: Andrzejki, dożynki, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, Kolędników, Mikołajki, spotkania noworoczne, spotkania opłatkowe, święto kwiatów, święto rodziny[23].

W Kwieciszowicach działa również jednostka ochotniczej straży pożarnej, której tradycje sięgają 1846 r., kiedy wraz z mieszkańcami Kuntzendorf zakupiono pierwszy wóz strażacki. W 1895 roku wzniesiono remizę i sformowano jednostkę ochotniczej straży pożarnej (niem. Freiwillige Feuerwehr Blumendorf)[49]. Od zakończenia II wojny światowej formacja funkcjonuje w ramach Związku Ochotniczych Straży Pożarnych. W związku z utworzeniem w 2001 r. Krajowego Rejestru Sądowego miejscowa OSP została w nim zarejestrowana 28 grudnia 2001 r. jako stowarzyszenie OPP[50]. Jednostka nie jest włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego[51].

Obiekty publiczne[edytuj | edytuj kod]

Do budynków użyteczności publicznej należą:

Obiekty religijne[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Proszowej, najbliżej Kwieciszowic położona świątynia

Na terenie sołectwa nie ma żadnej świątyni, najbliższy kościół znajduje się w sąsiedniej wiosce Proszowa (Kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela[55]). Kwieciszowice należą do parafii Imienia Najświętszej Maryi Panny w Grudzy[56]. W miejscowości znajdują się dwa przydrożne krzyże[23][57].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Miejscowa ludność ma możliwość zaopatrywania się w jednym sklepie ogólnospożywczym[58][59], pozostałe usługi (w tym także dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej) dostępne są w pobliskiej wsi Rębiszów lub najbliższym mieście Mirsk. W wiosce nie funkcjonuje żaden ośrodek przemysłowy (choć podejmowane były próby otworzenia kopalni skalenia[60]). Mieszkańcy w ramach Planu odnowy miejscowości z 2007 r. dążą do rozwoju wsi jako ośrodka agroturystyczno-wypoczynkowego[7].

Rolnictwo[edytuj | edytuj kod]

Na terenie miejscowości zlokalizowane są niewielkie gospodarstwa rolne[61] (uprawa m.in. zbóż i ziemniaków[23]), jednakże okoliczne gleby klasy IIIB i IVA nie dają obfitych plonów, dlatego część mieszkańców rezygnuje z uprawy roli. Część gospodarstw prowadzi działalność w zakresie pszczelarstwa[23].

Stowarzyszenia lokalne[edytuj | edytuj kod]

Euro-Partner[edytuj | edytuj kod]

Lokalnie działa stowarzyszenie "Euro-Partner"[62], które zgodnie ze swoim statutem[63] działa na rzecz:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66131
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-03].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 647 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. ↑ Rada Miejska Gminy Mirsk, Uchwała NR XXXVI/286/13 Rady Miejskiej Gminy Mirsk z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie uchwalenia Statutu Sołectwa Kwieciszowice., Mirsk, 26 czerwca 2013.
  6. ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis, [w:] H. Markgraf., J.W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae, t. XIV, www.dokumentyslaska.pl, Breslau 1889 [dostęp 2021-03-24] (łac.).
  7. ↑ a b c d e f g h i j k l m Plan odnowy miejscowości Kwieciszowice na lata 2007–2015. bip-files.idcom-web.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-30)]..
  8. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej – Prawo lokalne – Statut – STATUT GMINY MIRSK [online], bip.mirsk.pl [dostęp 2017-04-25] (pol.).
  9. ↑ a b GUS, Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., Warszawa 1952.
  10. ↑ Kancelaria Sejmu RP, Internetowy System Aktów Prawnych [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-04-22].
  11. ↑ a b Uchwała Nr 21/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu lwóweckiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
  12. ↑ ROZPORZĄDZENlE RADY MINISTRÓW z dnia 27 listopada 1959 r. w sprawie zmiany granic niektórych powiatów w województwach białostockim, koszalińskim, poznańskim, wrocławskim oraz miasta Jelenia Góra w województwie wrocławskim.(par. 4, ust. 1)
  13. ↑ Uchwała Nr 25 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 1959 r. w sprawie zniesienia, utworzenia, zmiany granic oraz przeniesienia siedzib niektórych gromad w województwie wrocławskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 30 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 34), zatwierdzona uchwałą Rady Ministrów Nr 458/59 z dnia 27 listopada 1959 r. w sprawie zatwierdzenia uchwał Wojewódzkich Rad Narodowych w Białymstoku, Koszalinie, Poznaniu i Wrocławiu w przedmiocie połączenia, zniesienia i utworzenia niektórych gromad
  14. ↑ a b Rada Miejska Gminy Mirsk, UCHWAŁA NR XXXV/286/17 RADY MIEJSKIEJ GMINY MIRSK z dnia 28 września 2017 r. w sprawie uchwalenia statutu Sołectwa Kwieciszowice [online], 12 października 2017.
  15. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-26)].
  16. ↑ a b Kancelaria Sejmu RP, Internetowy System Aktów Prawnych [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-04-22].
  17. ↑ a b Kancelaria Sejmu RP, Internetowy System Aktów Prawnych [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-04-22].
  18. ↑ a b c d e f g h i j k red. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 2 (A-Ł): Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003. ISBN 83-85773-60-6.
  19. ↑ a b c d e f g h Rada Miasta i Gminy Mirsk, Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Mirsk, BAU-PROJECT” BUDOWNICTWO i inni red., DR EWA PUSTELNIK MGR INŻ. ANNA KORABIEWSKA MGR INŻ. PRZEMYSŁAW MALCZEWSKI MGR INŻ. RAFAŁ SÓJKA MGR INŻ. MICHAŁ WIĄCEK, luty 2006.
  20. ↑ Góry i Pogórze Izerskie. Mapa turystyczna, skala 1:100 000. Warszawa – Wrocław: PPWK, 1991.
  21. ↑ Góry Izerskie. Mapa turystyczna, skala 1:50 000. Wyd. V. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne „Plan”, 2008/2009. ISBN 978-83-60975-68-8.
  22. ↑ Uchwała nr XXII/142/16 Rady Miejskiej Gminy Mirsk. 2016-07-15. [zarchiwizowane z tego adresu].
  23. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o https://web.archive.org/web/20170202022714/http://www.mirsk.pl/images/article/file/So%C5%82ecka%20Strategia%20Rozwoju%20Wsi/So%C5%82ecka%20Strategia%20Rozwoju%20Wsi%20Kwieciszowice.pdf
  24. ↑ Herbatha.pl, Wydawnictwo „Zielone Brygady” zb@eco.pl [online], zb.eco.pl [dostęp 2016-12-29].
  25. ↑ CMS – Redakční systém: NetDirect MediaCentrik, HTML, CSS, JS, FLASH: NetDirect Team Design, z, Kopalnia bazaltu Góra Kamienista – 15 kilometrów od granicy Polski z Czechami | mineral-polska.com [online], www.mineral-cesko.com [dostęp 2017-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-01].
  26. ↑ Klimat: Kwieciszowice: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2021-03-23].
  27. ↑ PLH020102 Łąki Gór i Pogórza Izerskiego [online], www.obszary.natura2000.pl [dostęp 2017-04-30] (pol.).
  28. ↑ http://www.pszczoly.zielonaakcja.pl/platforma-edukacyjna-zadrzewienia/materialy-merytorczne/item/download/98_f6239c07f2d15aa0956ba775577a8663.html
  29. ↑ czerwiec-lipiec 2016.p65 [online], pl/images/article/file/czerwiec-lipiec%202016.pdf [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-07].
  30. ↑ Gerichtskretscham Blumendorf im Riesengeb. (tłum. Karczma sądowa w Kwieciszowicach w Górach Izerskich) [online], dolny-slask.org.pl [dostęp 2017-01-08].
  31. ↑ Dom nr 23, Kwieciszowice – zdjęcia [online], dolny-slask.org.pl [dostęp 2017-01-08].
  32. ↑ o, Odwiedzamy Kaszarnię Kamienne, „Biokurier” [dostęp 2016-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-30].
  33. ↑ Przystanek kolejowy Kwieciszowice, Kwieciszowice – dolny-slask.org.pl [online], dolny-slask.org.pl [dostęp 2016-12-31].
  34. ↑ Linia 274 Wrocław – Zgorzelec [online], www.jelenia.rail.pl [dostęp 2016-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-09].
  35. ↑ http://1.bp.blogspot.com/-13sZeKMglAU/UHm-HFxLfkI/AAAAAAAAAEw/wnifDgMETH4/s1600/brandweer20.jpg
  36. ↑ http://4.bp.blogspot.com/-ctN0ipuYBMw/UIza_3AAgCI/AAAAAAAAAG4/HhHkAgHOh6Y/s1600/brandweer135.jpg
  37. ↑ Przedwojenne Towarzystwa Rowerowe [online], www.gryfow.org.pl [dostęp 2017-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-02] (pol.).
  38. ↑ potrzebne źródło
  39. ↑ Wieś Kwieciszowice (dolnośląskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, drogi publiczne [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-03-22] (pol.).
  40. ↑ Agnieszka i Mariusz Mielęccy [online], mieleccy.com [dostęp 2017-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-19].
  41. ↑ Mapy Google [online], Mapy Google [dostęp 2017-01-22].
  42. ↑ Dom gościnny w Górach Izerskich [online], zwykłe życie, 25 sierpnia 2019 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  43. ↑ a b l, Serwis Urzędu Miasta i Gminy Mirsk [online], mirsk.pl [dostęp 2017-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17].
  44. ↑ Arkadiusz Lipin, Trasy rowerowe w Górach Izerskich – Rowerowej Krainie [online], www.goryizerskie.pl [dostęp 2016-12-29].
  45. ↑ http://www.goryizerskie.pl/pliki/rowerowakraina.jpg
  46. ↑ Trasy rowerowe w Górach Izerskich – Rowerowej Krainie [online], www.goryizerskie.pl [dostęp 2020-05-14].
  47. ↑ Arkadiusz Lipin, Agroturystyka DUDEK BED & BREAKFAST – Kwieciszowice [online], www.izerska.pl [dostęp 2017-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02].
  48. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 120–121. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
  49. ↑ Freiwillige Feuerwehr Blumendorf [online], Deutsche Kolonisten, 4 lutego 2019 [dostęp 2021-04-08] (niem.).
  50. ↑ OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA W KWIECISZOWICACH | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2021-04-08].
  51. ↑ Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Lwówku Śląskim – jednostki niewłączone do KSRG [online].
  52. ↑ l, Serwis Urzędu Miasta i Gminy Mirsk [online], mirsk.pl [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03].
  53. ↑ Świetlica sołectwa Kwieciszowice [online], Serwis Urzędu Miasta i Gminy Mirsk [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  54. ↑ Kwieciszowice – Remiza Ochotniczej Straży Pozarnej – zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2017-01-02].
  55. ↑ Kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela, Proszowa – dolny-slask.org.pl [online], dolny-slask.org.pl [dostęp 2017-01-02].
  56. ↑ Parafie Diecezji Legnickiej [online], www.diecezja.legnica.pl [dostęp 2020-02-20].
  57. ↑ Sołecka strategia rozwoju wsi Kwieciszowice
  58. ↑ Kwieciszowice – Sklep spożywczy – zdjęcia [online], fotopolska.eu [dostęp 2017-01-21].
  59. ↑ CEIDG [online], prod.ceidg.gov.pl [dostęp 2018-01-08].
  60. ↑ Boguslaw Nowicki, Widmo powstania nowej kopalni nadal straszy, „Izery”, 2009/5.
  61. ↑ http://www.krs-online.com.pl/kwieciszowice-miasto-8852.html
  62. ↑ http://www.krs-online.com.pl/stowarzyszenie-euro-partner-krs-146242.html
  63. ↑ Stowarzyszenie "Euro-Partner" [online], mojepanstwo.pl [dostęp 2018-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-27] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Gmina Mirsk
Miasto
Części miasta wg TERYT
Wsie
Pozostałe miejscowości

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kwieciszowice&oldid=73589621”