Kyzikos
Kyzikos, także Kizyku, Kyzik (gr. Κύζικος, Kydzikos, łac. Cyzicus, wł. Cizico) – kolonia Miletu na azjatyckim wybrzeżu Propontydy, we Frygii w kraju Dolionów na przylądku łączącym półwysep Arktonnesos z kontynentem. Współcześnie stanowisko archeologiczne w Turcji, w pobliżu miasta Erdek[1].
Kolonia została założona w 756 p.n.e., a następnie ponownie w roku 676 p.n.e. po zniszczeniu przez Kimmeryjczyków. Polis należała do Związku Ateńskiego. W okresie hellenistycznym miasto zostało przyłączone do Pergamonu. Po zniszczeniach na skutek licznych trzęsień ziemi, zostało odbudowane przez cesarza Hadriana. Kyzikos słynęło z elektronu i wełny.
W 670 roku Kyzikos zostało zajęty przez Arabów. W latach 674-678 stacjonowała tam flota arabska. Opanowany na przełomie 1206 i 1207 roku przez Henryka de Hainaut, w 1207 roku na mocy rozejmu został zwrócony Teodorowi Laskarisowi.
W 1304 roku w rejonie Kyzikos miały miejsce walki między Rogerem de Flor a Turkami.
Nazwę "Kyzikos" nosił grecki okręt z II wojny światowej.
W okresie Cesarstwa Rzymskiego w Kyzikos znajdowała się mennica, w której bito monety dla całego państwa.
Przypisy
- ↑ Turcja, seria: Przewodnik Pascala, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2006, s. 275
Bibliografia
- P. Krupczyński, Kyzik, w: Encyklopedia kultury bizantyńskiej, pod red. O. Jurewicza, Warszawa 2002, s. 298.
- Mała encyklopedia kultury antycznej, Warszawa 1990, s. 399.