Lękwica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lękwica
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Redzikowo

Liczba ludności (2021)

55[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-200[3]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0750764[4]

Położenie na mapie gminy Redzikowo
Mapa konturowa gminy Redzikowo, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Lękwica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lękwica”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Lękwica”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lękwica”
Ziemia54°34′34″N 17°08′41″E/54,576111 17,144722[1]

Lękwica[5] (kaszb. Łãkwica lub Łãkòjce[6], niem. Lankwitz) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo[4][5].

Wieś wchodzi w skład sołectwa Wiklino[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Około 1,3 km na północny zachód od Lękwicy znajdował się nieistniejący już przystanek kolei wąskotorowej Łękwica na linii Słupsk - Cecenowo[8].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa, pierwszy raz wzmiankowana w 1756, ma genezę słowiańską i charakter patronimiczny. Powstała przez dodanie do nazwy osobowej Łęk, Łęka (por. Łękomir) formantu -owice[9]. Friedrich Lorentz odnotował fomę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Lą̃kvjică, wraz z nazwami mieszkańców: Lą̃kvjičȯu̯n, Lą̃kvjičȯu̯nkă „lękwiczanin, lękwiczanka”[10]. Nazwa niemiecka jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej, a współczesna polska – w miejsce oczekiwanej *Łękowice – wynikiem resubstytucji formy niemieckiej[9].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę Lãkwica[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68023
  2. Strona gminy. Stan ludności 31.12.2021 [dostęp 2022-01-28]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 651 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 140 (pol.).
  7. http://bip.slupsk.ug.gov.pl/strony/menu/58.dhtml dostęp 2013-08-08
  8. mapa szlaku http://mapa.kolej.one.pl/index.php?id=9264
  9. a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 69.
  10. Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1496.
  11. Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 211, ISBN 978-83-62137-50-3.