L-redukcja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

L-redukcja – transformacja problemów optymalizacyjnych, która zachowuje własności aproksymacyjne. L-redukcje odgrywają podobną rolę w badaniach nad aproksymowalnością problemów optymalizacyjnych, jak transformacje wielomianowe w badaniach nad złożonością obliczeniową problemów decyzyjnych.

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Niech A i B będą problemami optymalizacyjnymi a cA i cB ich odpowiednimi funkcjami kosztu. Parę funkcji R i S nazywamy L-redukcją problemu A do B jeśli spełnione są następujące warunki:

  • funkcje R i S da się obliczyć w logarytmicznej pamięci,
  • jeśli x jest instancją problemu A, to R(x) jest instancja problemu B,
  • jeśli y jest rozwiązaniem R(x) to S(y) jest rozwiązaniem x,
  • istnieje taka dodatnia stała α, że
  • istnieje taka dodatnia stała β, że

Własności[edytuj | edytuj kod]

Można pokazać, że jeśli (R, S) jest L-redukcją problemu A do B i istnieje wielomianowy algorytm ε-aproksymacyjny dla A to istnieje wielomianowy algorytm δ-aproksymacyjny dla B gdzie:

gdzie α i β są stałymi z definicji powyżej. Z tego wynika, ze jeśli istnieje wielomianowy schemat aproksymacji dla A to istnieje wielomianowy schemat aproksymacji dla B.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]