LWS-2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Hermod (dyskusja | edycje) o 18:57, 27 gru 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
LWS-2
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Lubelska Wytwórnia Samolotów

Typ

samolot sanitarny

Konstrukcja

górnopłat, podwozie – stałe

Załoga

2 (pilot, lekarz)

Historia
Data oblotu

1937

Lata produkcji

nie produkowany

Wycofanie ze służby

1939

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy 9-cylindrowy Avia-Wright Whirlwind J5

Moc

220 KM (162 kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,00 m

Długość

9,05 m

Wysokość

2,84 m

Powierzchnia nośna

32,00 m²

Masa
Własna

1 185 kg

Startowa

1 680 kg

Osiągi
Prędkość maks.

206 km/h

Prędkość przelotowa

185 km/h

Prędkość wznoszenia

3,8 m/s

Pułap

4 000 m

Zasięg

500 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
2 (miejsca dla chorych na noszach)
Użytkownicy
Polska

LWS-2polski samolot sanitarny. Zaprojektowany i zbudowany w 1937 roku w Lubelskiej Wytwórni Samolotów w Lublinie.

Historia

W 1936 roku Dowództwo Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych i Polski Czerwony Krzyż (PCK) zamówiły w Lubelskiej Wytwórni Samolotów (LWS) nowoczesny i funkcjonalny samolot sanitarny. Samolot ten powinien być przystosowany do lądowania i startu z prowizorycznych lądowiskach trawiastych o niewielkich rozmiarach.

Wstępny projekt samolotu opracował inż. Zbysław Ciołkosz na początku 1936 roku. Samolot otrzymał oznaczenie LWS-2. Miało on układ gónopłata zastrzałowego, silnik gwiazdowy i kabinę zakrytą dla czterech osób. Po zatwierdzeniu tego projektu konstrukcję samolotu LWS-2 wykonali w 1937 roku inż. Jerzy Teisseyre i inż. Janusz Lang.

Zarząd Główny Polskiego Czerwonego Krzyża zamówił w LWS budowę dwóch prototypów – jednego do prób statycznych, drugiego do prób w locie. Już jesienią 1937 roku prototypy były gotowe, jeden z nich opatrzony znakami rejestracyjnymi SP-ATP został oblatany na lotnisku fabrycznym przez pilota – oblatywacza Władysława Szulczewskiego. Podczas prób w locie prototyp samolotu LWS-2 okazał się udaną konstrukcją, miał dobre właściwości pilotażowe i osiągi oraz co było bardzo ważne w tym samolocie – krótki start i lądowanie uzyskane dzięki dużej mechanizacji skrzydeł wzorowanej na konstrukcji płata samolotu RWD-9. Następnie samolot przeszedł następne próby w Instytucie Technicznym Lotnictwa w Warszawie, gdzie potwierdziły się jego zalety i został on dopuszczony do eksploatacji jako samolot sanitarny.

Konstrukcja samolotu LWS-2 była funkcjonalna – przystosowana do zadań jakie miał wykonywać. Kadłub był kratownicowy spawany z rur stalowych z przodu na łożu mieścił silnik gwiazdowy, za silnikiem umieszczony był zbiornik na paliwo o pojemności 130 litrów. Dalej usytuowana była kabina zakryta, w której z przodu z lewej strony był fotel pilota, za pilotem apteczka i miejsce dla lekarza z rozkładanym stolikiem, a dalej miejsce dla 2 chorych na noszach. Drzwi na nosze znajdowały się w dolnej lewej części kadłuba. Na końcu kadłuba umocowane było usterzenie klasyczne o konstrukcji drewnianej, przy czym pokrycie stateczników stanowiła sklejka, sterów – płótno. Kadłub był pokryty płótnem, tylko z przodu przy silniku kryty był blachą duralową. Samolot posiadał przytwierdzone do kadłuba podwozie stałe z amortyzatorami olejowo-powietrznymi. Płat był prostokątny, zaokrąglony na końcach i zwężający się przy kadłubie, konstrukcję dwudźwigarową, dwudzielną, drewnianą. Kryty był do pierwszego dźwigara sklejką, a dalej płótnem. Płaty wyposażone były w skrzela wysuwane na całej krawędzi natarcia oraz w tzw. klapo-lotki, działające jako lotki w czasie lotu, natomiast przy lądowaniu zaś wychylone do dołu tworzące klapy szczelinowe.

Pomimo dobrych osiągów, a także sukcesów międzynarodowych – samolot w dniach 14 lipca 1938 roku wziął udział w Międzynarodowym Konkursie Lotnictwa Sanitarnego w Esch-sur-Alzette w Luksemburgu, gdzie zajął pierwsze miejsce za najlepsze urządzenie kabiny dla rannych – nie uruchomiono jednak jego produkcji seryjnej, pomimo tego że PCK zamówił 6 egzemplarzy tego samolotu. Zbudowano tylko zamówione przez PCK dwa prototypy, z tym że tylko jeden był przystosowany do lotu.

Użycie samolotu w lotnictwie polskim

W dniu 19 maja 1938 roku jedyny latający samolot LWS-2 został przekazany polskiemu lotnictwu wojskowemu, gdzie służył do przewozu rannych i chorych jeszcze na początku wojny we wrześniu 1939 roku. Uszkodzony samolot został zdobyty przez Niemców na lotnisku w Krośnie, jego dalsze losy nie są znane.

Opis techniczny samolotu LWS-2

Samolot LWS-2 był czteromiejscowym samolotem sanitarnym, górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji mieszanej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd silnik gwiazdowy, śmigło dwułopatowe, metalowe, nastawne.