Laboratorium Cavendisha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wejście do dawnego budynku Laboratorium Cavendisha

Laboratorium Cavendisha (ang. Cavendish Laboratory) – część struktury Uniwersytetu Cambridge stanowiąca jego wydział fizyki, utworzona w 1874 r. jako laboratorium przeznaczone do nauczania. Prowadzi się w nim badania m.in. w zakresie nadprzewodnictwa, mikroskopii elektronowej, radioastronomii, chemii oraz biologii (rentgenografia strukturalna).

Jednostka powstała na cześć Henry Cavendisha z funduszy Williama Cavendisha[1], fundatora i ówczesnego rektora uniwersytetu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowę budynku wydziału rozpoczęto w 1871 r., po wydaniu stosownej decyzji senatu uczelni w 1869 r. Otwarcie nastąpiło w 1874 r. Powstanie laboratorium nadzorował fizyk James Clerk Maxwell, który został także jego pierwszym kierownikiem. W roku 1974 Laboratorium przeprowadzono do nowych budynków w zachodniej części Cambridge.

Lista kolejnych kierowników Laboratorium Cavendisha:

Pracownicy[edytuj | edytuj kod]

Obecnym dyrektorem laboratorium, a jednocześnie szefem wydziału fizyki jest profesor James Stirling, specjalizujący się w teoretycznej fizyce cząstek elementarnych[2].

Pracownikami laboratorium było 29 laureatów Nagrody Nobla[3], m.in. Lord Rayleigh, J.J. Thomson, Ernest Rutherford, C.T.R. Wilson, Paul Dirac, Piotr Kapica, Lawrence Bragg, Max Perutz czy John Kendrew. Było ono także miejscem ustalenia struktury DNA przez Jamesa Watsona i Francisa Cricka w 1953 r.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Times, 4.11.1873, s. 8
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2011-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)].
  3. University of Cambridge: Educational Outreach at the Cavendish laboratory. Cavendish Nobel Website. [dostęp 2009-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 lutego 2012)]. (ang.).