Lackowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lackowa
Ilustracja
Lackowa – widok z Izb
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Beskid Niski, Karpaty

Wysokość

997 m n.p.m.

Wybitność

360 m

Położenie na mapie Beskidu Niskiego
Mapa konturowa Beskidu Niskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Lackowa”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi znajduje się czarny trójkącik z opisem „Lackowa”
Ziemia49°25′42″N 21°05′46″E/49,428333 21,096111

Lackowa (słow. Lacková, łem. Лацкова, (997,1 m n.p.m.[1]) – najwyższy szczyt po polskiej stronie Beskidu Niskiego, położony między Krynicą-Zdrój a Wysową, na granicy ze Słowacją. Wznosi się dobrze widoczną z daleka kopułą nad wsiami Izby oraz Bieliczna (z polskiej strony), a Frička i Cegiełka (po słowackiej stronie, bardziej oddalone). Pierwotnie góra nosiła łemkowską nazwę Łackowa (Wackowa). Inne nazwy, rzadziej używane: Chorągiewka Pułaskiego, Lachowa, czasem żartobliwie nazywana Górą Policyjną (ze względu na wysokość).

Górę budują osadowe utwory fliszu karpackiego z okresu paleocenu - eocenu, w niższych partiach głównie pstre iłowce i drobnoziarniste piaskowce warstw belovežskich, a w partiach szczytowych, mniej więcej powyżej poziomicy 800 m n.p.m., okruchowe piaskowce warstw zlínskich[2].

W czasie konfederacji barskiej okolica została ufortyfikowana i broniona, a z daleka widoczny, niezalesiony wówczas wierzchołek Lackowej służył do sygnalizacji (stąd nazwa „Chorągiewka Pułaskiego”). Po bitwie 3 i 4 października 1770 z rosyjskim oddziałem generała Drewicza, konfederaci zostali zmuszeni do przekroczenia granicy austriackiej.

Lackowa należy do Korony Gór Polski. Zachodni stok góry, którym biegnie czerwony szlak turystyczny, jest najbardziej stromym w Beskidzie Niskim i jednym z najbardziej stromych w polskich górach (poza Tatrami) odcinkiem znakowanego szlaku.

Piesze szlaki turystyczne:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoportal 2 | iMap [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-11-24].
  2. Geoportal ŠGÚDŠ. Mapa geologiczna. [dostęp 2024-02-14].