Lampa miniaturowa
Lampa miniaturowa – rodzaj lampy elektronowej małej mocy z cokołem typu nowal lub heptal, charakteryzującej się mniejszymi rozmiarami bańki w stosunku do wcześniejszych konstrukcji[1]. Nazwa pojawiła się, kiedy lampy tego typu zaczęły zastępować wyraźnie większe od nich lampy odbiorcze[2]. Wymiary zostały znormalizowane przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC)[2].
Wymiary elementów aktywnych tego rodzaju:
- lampy o cokole nowalowym – średnica 22 mm, wysokość 30–70 mm
- lampy o cokole heptalowym – średnica 19 mm, wysokość 54 mm
Przykłady:
- ECC82 – podwójna trioda małej częstotliwości (cokół nowalowy)
- PCL86 – lampa dwusystemowa: trioda i pentoda (cokół nowalowy)
- EL84 – pentoda mocy małej częstotliwości (cokół nowalowy)
- ECC91 – podwójna trioda wielkiej częstotliwości (cokół heptalowy)
Lampami elektronowymi o jeszcze mniejszych wymiarach geometrycznych są lampy subminiaturowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W Niemczech (RFN) na określenie tego rodzaju lamp używano nazwy „Pico” np. Pico 7 oznacza lampę z cokołem heptalowym (siedmionóżkowym).
- ↑ a b Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 192, kol. lewa i prawa, seria: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zenon Mendygrał, 1000 słów o radiu i elektronice, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, wydanie IV rozszerzone, Warszawa 1985
- Czesław Klimczewski, Jak czytać schematy radiowe, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, wydanie VII zmienione i uzupełnione, Warszawa 1973
- Praca zbiorowa,Telefunken. Informator radiowo-warsztatowy. Lampy elektronowe i półprzewodniki, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, wydanie I, Warszawa 1961
- Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 192, kol. lewa i prawa, seria: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich.