Larry Young (muzyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Larry Young
Imię i nazwisko

Larry John McCoy

Pseudonim

Larry Young; Khalid Yasin

Data i miejsce urodzenia

7 października 1940
Newark

Data i miejsce śmierci

30 marca 1978
Nowy Jork

Instrumenty

organy Hammonda

Gatunki

jazz, hard bop, soul jazz, jazz-funk, modal jazz, jazz fusion

Zawód

muzyk

Aktywność

19571978

Wydawnictwo

Prestige, Blue Note, Columbia

Powiązania

Miles Davis, Tony Williams, John McLaughlin, Grant Green, Elvin Jones

Strona internetowa

Larry Young, właściwie Larry John McCoy, także Khalid Yasin (Abdul Aziz) (ur. 7 października 1940 w Newark, zm. 30 marca 1978 w Nowym Jorku[1]) – amerykański muzyk jazzowy.

Grał na instrumentach klawiszowych, zwłaszcza na organach Hammonda. Był pionierem stylu modalnego gry na tym instrumencie, w odróżnieniu od soulowej gry Jimmy'ego Smitha. Grał jednak również w innych stylach, w tym soul jazz.

Rozpoczynał karierę w zespołach R&B w latach 50. Później grał z takimi muzykami jazzowymi jak Jimmy Forrest, Lou Donaldson, Kenny Dorham, Hank Mobley i Tommy Turrentine. Od 1960 nagrywał jako lider dla wytwórni Prestige Records tworząc soul jazzowe albumy takie jak Testifying, Young Blues and Groove Street. Od 1964 był związany z wytwórnią Blue Note Records. W tym czasie gra Younga zaczęła zdradzać wpływy Johna Coltrane’a. Odbył wiele sesji nagraniowych w trio z gitarzystą Grantem Greenem i perkusistą Elvinem Jonesem, niekiedy z dodatkowymi muzykami. Płyty pochodzące z tych sesji zwykle wskazywały Greena jako lidera, chociaż Into Somethin' z Samem Riversem na saksofonie była debiutem Younga w Blue Note jako lidera. Unity, najbardziej znany album Younga z tego okresu, został nagrany z Woodym Shawem, Joe Hendersonem i Elvinem Jonesem. Późniejsze albumy dla Blue Note to Contrasts, Of Love and Peace, Heaven On Earth, Mother Ship.

Od końca lat 60. Young uczestniczył w nagraniach fusion. M. in. można go usłyszeć na Bitches Brew Milesa Davisa oraz na Love Devotion Surrender Santany i McLaughlina. Był również członkiem zespołu Tony Williams Lifetime. Nagrania Younga z Jimim Hendriksem znalazły się m.in. na wydanej po śmierci Hendriksa płycie Nine to the Universe[2].

Young zmarł na zapalenie płuc w wieku 37 lat.

Wybrana dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Jako lider

  • Testifying, 1960, Prestige
  • Young Blues, 1960, Prestige
  • Groove Street, 1962, Prestige
  • Into Somethin', 1964, Blue Note
  • Unity, 1965, Blue Note
  • Of Love and Peace, 1966, Blue Note
  • Contrasts, 1967, Blue Note
  • Heaven on Earth, 1968, Blue Note
  • Mother Ship, 1969, Blue Note
  • Lawrence of Newark, 1973, Perception
  • Fuel, 1975, Arista
  • Spaceball, 1975, Arista
  • The Magician, 1977, Acanta/Bellaphon

Jako sideman

Jako członek Tony Williams Lifetime

  • Emergency, 1969, Polydor
  • Turn It Over, 1970, Polydor
  • Ego, 1971, Polydor

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. allmusic ((( Larry Young > Overview ))) (ang.)
  2. Larry Young discography. jazzlists.com. [dostęp 2021-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]