Latarnia morska Flatholm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Latarnia morska Flatholm
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Wysokość wieży

30 m

Wysokość światła

50 m n.p.m.

Zasięg światła

15 białe, 12 czerwone Mm

Charakterystyka światła

3 białe i 1 czerwony błysk co 10 s.[1]

Data budowy

1737-1738

Data uruchomienia

1738

Administrator

Trinity House

Położenie na mapie Cardiff
Mapa konturowa Cardiff, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska Flatholm”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska Flatholm”
Położenie na mapie Walii
Mapa konturowa Walii, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska Flatholm”
Ziemia51°22′32,3″N 3°07′06,3″W/51,375639 -3,118417

Latarnia morska Flatholmlatarnia morska położona na skalistej wyspie Flat Holm położonej w Kanale Bristolskim hrabstwie Cardiff. Latarnia jest wpisana na listę zabytków Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Wales pod numerem 34261[2].

Potrzeba wybudowania na bardzo ruchliwym szlaku w Kanale Bristolskim, latarni morskiej ostrzegającej o leżących na trasie skalistych wyspach, była dyskutowana przez członków Stowarzyszenia Kupców w Bristolu (Society of Merchant Venturers of Bristol) w pierwszej kwarcie XVIII wieku[1]. W 1733 roku John Elbridge ze stowarzyszenia zwrócił się do Trinity House z petycją o budowę latarni, które odmówiło budowy z powodu brak zezwolenia na budowę wydanego przez króla. W 1735 roku William Crispe z Bristolu wydzierżawił od księcia Johna Stuarta, 3. hrabiego Bute, wyspę Flat Holm na okres 99 lat[1]. Zaproponował Trinity House budowę na własny koszt latarni, propozycja została odrzucona. W końcu 1736 roku w wyniku rozbicia się o skały w pobliżu wyspy statku The Wolves i śmierci 60 żołnierzy[1], trójstronne porozumienie pomiędzy Williamem Crispe, Trinity House oraz Society of Merchant Venturers zostało osiągnięte. W 1737 rozpoczęto budowę latarni, którą ukończono w 1738.

22 grudnia 1790 roku latarnia została uszkodzona przez piorun[3]. W 1819 roku latarnia została zmodernizowana i nadbudowana z 21 na 27 metrów. Wstawiono nowe źródło światła lampę Argarda. W 1823 roku Trinity House odkupiło od spadkobierców Williama Crispe latarnię za kwotę 15838.10 funtów[3]. W 1929 roku wolno stojąca latarnia została zmodernizowana i przebudowana na stację. Dobudowano domy latarników, którzy do tego czasu mieszkali z rodzinami w oddzielonych od latarni domach[1].

Latarnia została zautomatyzowana w 1988 roku, a zasilanie słoneczne zamontowano w 1997 roku. Latarnia jest sterowana z Trinity House Operations Control Centre w Harwich[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Flatholm. Trinity House, Lighthouse List. [dostęp 2014-02-013]. (ang.).
  2. FLAT HOLM LIGHTHOUSE, FLAT HOLM ISLAND. Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Wales. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. (ang.).
  3. a b c Flatholm Lighthouse, Location Guide. Photographers Resource. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).