Latarnia morska Lismore
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Wysokość wieży |
26 m |
| Wysokość światła |
31 m n.p.m. |
| Zasięg światła |
17 Mm |
| Charakterystyka światła |
biały błysk co 10 s.[1] |
| Data budowy |
1833 |
| Data uruchomienia |
1833 |
| Administrator |
Northern Lighthouse Board |
Położenie na mapie Szkocji  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
 56°43′37,56″N 6°13′33,60″W/56,727100 -6,226000
| |
Latarnia morska Lismore – latarnia morska położona na wysepce Eilean Musdile na południowym wschodzie od wyspy Lismore w centralnej części Loch Linnhe, na wprost od wejścia cieśniny Sound of Mull[1]. Latarnia wraz z sąsiadującymi budynkami została wpisana w 1971 roku na listę zabytków kategorii A Historic Scotland pod numerem 12360[2]. Obiekt znajduje się także na liście Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Scotland pod numerem NM73NE 5[3].
Decyzję o budowie latarni w tej lokalizacji podjęto w końcu lat dwudziestych XIX wieku. W tym celu Northern Lighthouse Board zakupiło w 1830 roku, od właściciela Charlesa Campbella, wysepkę Mansedale o powierzchni około 10 akrów[1]. Budowa latarni została powierzona Jamesowi Smithowi z Inverness i trwała przez trzy lata. Latarnia rozpoczęła pracę w październiku 1833 roku.
Latarnia została zautomatyzowana w 1965 roku i obecnie jest nadzorowana z portu w Oban.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ardnamurchan. Northern Lighthouse Board, Lighthouse Liibrary. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
- ↑ LISMORE LIGHTHOUSE EILEAN MUSDILE (Ref:12360). Historic Scotland Data Services. [dostęp 2014-03-16]. (ang.).
- ↑ Lismore, Lighthouse. Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Scotland. [dostęp 2014-03-16]. (ang.).