Lauttasaari

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lauttasaari
Ilustracja
Lauttasaari - widok ogólny
Kontynent

Europa

Państwo

 Finlandia

Akwen

Morze Bałtyckie

Powierzchnia

3,3 km² km²

Populacja 
• liczba ludności


19 000

Położenie na mapie Finlandii
Mapa konturowa Finlandii, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Lauttasaari”
Ziemia60°10′N 24°52′E/60,166667 24,866667
Mapa wyspy

Lauttasaari (szw. Drumsö) – wyspa w Finlandii w Helsinkach nad Zatoką Fińską, a także dzielnica miasta położona ok. 3 km na zachód od centrum miasta.

Zamieszkana przez ok. 19 000 osób[1]. Jest drugą pod względem liczby mieszkańców wyspą Finlandii. Przez jej północną część przebiega autostrada łącząca Helsinki z Espoo. Na wyspie zachowały się niewielkie obszary leśne.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wyspie pod nazwą Drommensby pochodzi z 1543. Podczas wojny krymskiej na wyspie wybudowano fortyfikacje. W 1855 Lauttasaari została zbombardowana przez flotyllę angielsko-francuską. Do 1900 wyspa była strefą zmilitaryzowaną. W 1911 została sprzedana miastu przez właścicieli za 900 000 marek[2].

W 1935 wybudowano most łączący Lauttasaari z lądem. Wyspa była słabo rozwiniętą częścią gminy Huopolahti, do miasta została przyłączona w 1946. Podczas igrzysk olimpijskich 1952 na wyspie powstało miasteczko namiotów dla pracowników poczty fińskiej ściągniętych interwencyjnie do Helsinek w celu obsługi zwiększonego ruchu przesyłek.

Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]

Ponad czwartą część wyspy pokrywają lasy; parki zajmują dodatkowo 39 hektarów[3]. Porastający południową część wyspy las jest typowy dla tej części Finlandii z przewagą sosny i świerku. Z drzew liściastych przeważa brzoza.

Wyspę zamieszkuje żaba trawna. Licznie występują tu mrówki faraona[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Helsinki alueittain 2005. www.hel2.fi. [dostęp 2011-12-01]. (fiń.).
  2. Lauttasaaren historiaa. www.lauttasaari.fi, 2008-01-30. [dostęp 2011-12-01]. (fiń.).
  3. Centre de statistique de la municipalité d'Helsinki, tableau Excel, chiffres 2006. www.hel2.fi. [dostęp 2011-12-01]. (fiń.).
  4. Elsa Tuppurainen: Helsinki is urban but teeming with wildlife. Helsingin Sanomat. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-20)]. (ang.).