Leśnica (województwo warmińsko-mazurskie)
53°55′47″N 19°44′32″E/53,929722 19,742222| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
100[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
14-330[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NOS |
| SIMC |
0481382 |
Położenie na mapie gminy Małdyty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego  | |
| 53°55′47″N 19°44′32″E/53,929722 19,742222[1]
| |
Leśnica (niem. Freiwalde[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Małdyty. W roku 1973 wieś należała do powiatu morąskiego, gmina i poczta Małdyty.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okolicy wsi w roku 1928 odkryto dwa kurhany z epoki brązu. Wskazuje to na wczesne osadnictwo w tym rejonie.
Wieś założona w latach 1316–1331 na prawie chełmińskim na 50 włókach, pod pierwotna nazwa Vryenwald. Pięć włók przeznaczono dla sołtysa, który miał wnosić daninę w wysokości co trzeciego feniga z niższego sadownictwa oraz dwóch marek z karczmy. Cztery włoki wolne wyznaczono na utrzymanie kościoła (ostatecznie nie zbudowano).
Z rejestrów czynszowych z lat 1393–1410, wśród mieszkańców wsi dużo było Prusów. W 1415 wielki mistrz oddał Leśnicę Odarthowi Rosenhaynowi dziedzicznie na prawie magdeburskim. W dokumencie cztery włoki przeznaczono na utrzymanie plebana i cztery dla sołtysa. Sołtys otrzymał także duże i małe sądownictwo w granicach wsi oraz zezwolenie na połów ryb „małym sprzętem” w jeziorze Ruda Woda. Sołtys zobowiązany był do jednej służby zbrojnej, daniny recognicyjnej oraz do płużnego w wysokości po jednym korcu pszenicy i żyta od pługa, czyli płosy. Od tego okresu, aż do wieku XIX Leśnica była wsią poddańczą. W 1571 wieś była w posiadaniu Wilamowskich (właścicieli Dobrocina i Wilamowa). Pod koniec XVIII w. wieś wraz z dobrami w Samborowie przeszła w posiadanie Domhardtów z Dobrocina. W 1858 r., po przeprowadzeniu regulacji i uwłaszczeniu chłopów, do dóbr Leśnica należało zaledwie 11 włók.
W 1782 r. we wsi odnotowano 18 domów, w 1818 było 17 domów i 94 mieszkańców. W drugiej połowie XIX w. we wsi powstała cegielnia, tartak, mleczarnia. W 1939 r. w Leśnicy mieszkało już 1015 osób. W tym czasie gmina Leśnica liczyła 299 gospodarstw domowych. 155 osób utrzymywało się z rolnictwa lub leśnictwa, 409 z pracy w przemyśle i rzemiośle, 182 osób – z pracy w handlu i komunikacji. 41 gospodarstw rolnych i leśnych mieściło się w przedziale powierzchni 0,5-5 ha, 14 miało powierzchnię 5-10 ha, 9 gospodarstw rolnych miało areał w przedziale 10-20 ha, a dwa mieściły się w klasie powierzchni 20-100 ha.
Jednoklasowa szkoła we wsi powstała w XVIII w. Przed 1945 r. była tu szkoła trzyklasowa z trzema nauczycielami.
Chmielne Bagno (niem. Hopfenbruch) – staw o powierzchni 1,50 ha, położony na wschód od wsi Lesnica[5]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 67724
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 656 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Gustaw Leyding „Nazwy Fizjograficzne”, W: „Morąg – z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1973.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Morąg – z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1973
