Lech Czerniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lech Czerniak
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1952
Jelenia Góra

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia, historyczne dziedzictwo Europy, metodologia badań archeologicznych, neolit
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1979

Habilitacja

20 września 1995

Profesura

22 kwietnia 2021

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Lech Czerniak (ur. 24 lutego 1952 w Jeleniej Górze) – polski archeolog, dr hab., prof. nadzwycz. Uniwersytetu Gdańskiego, specjalista w dziedzinie badań archeologicznych epoki neolitu oraz metodyki badań wykopaliskowych, członek Rady Naukowej zlikwidowanego Ośrodka Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1971–1976 studiował archeologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zwieńczeniem studiów oraz udziału w badaniach archeologicznych na stanowisku archeologicznym Novae w Bułgarii była obrona pracy magisterskiej pt Wyroby metalowe z rzymskiego miasta Novae z badań w latach 1972 i 1974.

W 1979 obronił dysertację doktorską pt. Rozwój społeczeństw kultury późnej ceramiki wstęgowej na Kujawach. W 1995 habilitował się na podstawie książki pt. Wczesny i środkowy okres neolitu na Kujawach. 5400–3650 p.n.e. (Poznań 1994).

Od połowy lat 90. XX w. zaangażowany w realizację programu archeologicznych badań ratowniczych na trasie wielkich inwestycji liniowych (gazociąg JamałEuropa Zachodnia, autostrady). Najbliższy współpracownik Marka Gierlacha.

Odmiennne od stanowiska Głównego Archeologa Kraju (GAK) postrzeganie przez niego, jako wykonawcy badań kontraktowych i jednocześnie ówczesnego członka Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN, kierującego Komisją ds. konserwatorstwa archeologicznego, roli służby konserwatorskiej w procesie nadzoru nad zasadami realizacji badań ratowniczych, spowodowało powstanie w latach 1997–1998 silnego konfliktu, który zakończył się likwidacją stanowiska GAK, usunięciem w 1999 ze stanowiska osoby pełniącej tę funkcję i przejęciem pełnej kontroli nad ratowniczymi wykopaliskami w całej Polsce przez Marka Gierlacha.

Lech Czerniak jest głównym wyrazicielem interesów środowiska archeologów zaangażowanych z ramienia wielkich instytucji naukowo-badawczych w proces ratowniczych badań archeologicznych na trasie wielkich inwestycji liniowych.

Lechowi Cz. w 2007 postawiono zarzuty dotyczące korumpowania urzędników mających wpływ na przyznawanie zleceń na badania archeologiczne przy budowie autostrad A1 i A2. W 2010 został uznany winnym i skazany na 2,5 roku więzienia (patrz Bibliografia). Sąd Apelacyjny w Poznaniu zmienił ten wyrok na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat.

W 2004, w momencie utworzenia kierunku archeologia na Uniwersytecie Gdańskim, objął kierownictwo nad Zakładem Archeologii w Instytucie Historii (obecnie Instytut Archeologii na Wydziale Historycznym). W 2005 za zasługi w dziedzinie ochrony zabytków został odznaczony przez ministra kultury Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Wspólnie z prof. Arkadiuszem Marciniakiem z Instytutu Prahistorii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu kieruje polską ekspedycją archeologiczną na anatolijskim stanowisku Çatalhöyük.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]