Legendarium andegaweńskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stronica z księgi

Legendarium andegaweńskie („Acta Sanctorum pictis imaginibus adornata”) – bogato zdobiona księga przygotowana około roku 1337 dla Andrzeja, młodszego syna króla węgierskiego Karola Roberta, wywodzącego się z rodu Andegawenów, który wychowywał się w Neapolu.

Podzielony pergaminowy kodeks składa się ze 140 kart znajdujących się w Bibliotece Watykańskiej[1], Ermitażu w Petersburgu[2], Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku[3], Bancroft Library w Berkeley, Metropolitan Museum Library w Waszyngtonie[4] oraz paryskim Luwrze[5]

Legendarium opowiada w obrazach o życiu Chrystusa i różnych świętych. Historia w obrazach została opracowana na podstawie Złotej legendy Jakuba de Voragine. Jest to jednak nie tylko zbiór biografii świętych, ale i wierne przedstawienie realiów XIV wieku.

Ilustracje malował - według przypuszczeń autora wstępu[6] - malarz królewski Hertul. Uczył się on w Bolonii i tam przyswoił sobie sztukę malowania miniatur. Na początku XIV wieku ukształtował się charakterystyczny styl miniatur: łączył on w sobie elementy bizantyjskie z wpływami francuskimi i innymi. Legendarium Andegaweńskie jest jednym z najpiękniejszych dzieł malarstwa miniaturowego epoki trecento.

W II poł. XX wieku z materiałów Biblioteki Watykańskiej, nowojorskiej Pierpont Morgan Library i petersburskiego Ermitażu Ferenc Levárdy zestawił na nowo księgę, która na przestrzeni wieków została podzielona i jej fragmenty znalazły się w odległych punktach świata.

W 1978 roku efekt pracy Ferenca Levardy został wydany jako faksymile wspólnie przez wydawnictwo Ossolineum[6] oraz Magyar Helikon-Corvina[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: legendarz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biblioteka Watykańska sygn. Bav Vat.lat.8541
  2. Ermitaż
  3. Pierpont Morgan Library
  4. The Metropolitan Museum of Art, New York: metmuseum.org
  5. Louvre Museum Official Website
  6. a b Węgierskie legendarium andegaweńskie. oprac., regesty legend zestawił, całość do dr. przygot. Ferenc Levárdy. Wrocław: Ossolineum, 1978.
  7. Magyar Anjou legendárium. red. Ferenc Levárdy. Budapeszt: Magyar Helikon-Corvina, 1975. ISBN 963-207-194-8. (węg.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lajos Vayer - przedmowa do: Węgierskie legendarium andegaweńskie. oprac., regesty legend zestawił, całość do dr. przygot. Ferenc Levárdy. Wrocław: Ossolineum, 1978.