The Legendary Pink Dots

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Legendary Pink Dots)
The Legendary Pink Dots
Ilustracja
LPD podczas koncertu na festiwalu Castle Party w Bolkowie (2007)
Rok założenia

1980

Pochodzenie

Wielka Brytania, Holandia

Gatunek

rock alternatywny[1], rock psychodeliczny, rock progresywny

Wydawnictwo

Beta-lactam Ring Records, Terminal Kaleidoscope, Car Crash International, Flesh Eating Ants Records, InPhaze, Play It Again Sam, ROIR, Soleilmoon

Skład
Edward Ka-Spel
Phil Knight
Erik Drost
Raymond Steeg
Strona internetowa

The Legendary Pink Dots (w skrócie LPD) – brytyjsko-holenderski zespół rockowy z kręgu rocka alternatywnego i psychodelicznego istniejący od 1980.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół powstał w sierpniu 1980 w angielskim mieście Ilford. Za pierwszy koncert, który odbył się we wschodnim Londynie w październiku 1980, zespół zainkasował 5 funtów. Po wielu zmianach w składzie, LPD wydał w 1982 pierwszą oficjalną płytę, Brighter Now. Pierwsze albumy zawierały muzykę opartą na brzmieniach elektronicznych, nawiązującą do nurtów industrial i new wave. Począwszy od płyty The Lovers zespół skierował się w kierunku brzmienia psychodelii przełomu lat 60. i 70. XX w.

Od początku podstawę sześcioosobowego składu zespołu stanowili: charyzmatyczny wokalista, kompozytor i autor tekstów, Edward Ka-Spel(inne języki), oraz klawiszowiec Phil Knight używający pseudonimu The Silverman. W 1984 zespół przeniósł się do Amsterdamu i podpisał kontrakt z niezależną firmą Play It Again, Sam.

W 1988 zespół opuściło czterech muzyków, pozostali tylko Kaspel i Silverman. Dołączyli m.in. Niels Van Hoornblower (saksofony, flet, klarnet) i Bob Pistoor (gitara). W kolejnych latach LPD nagrał swoje najpopularniejsze płyty: The Golden Age, Crushed Velvet Apocalypse i The Maria Dimension. Specjalizacją zespołu stały się długie przestrzenne improwizacje, bogate aranżacje oraz "kosmiczne" ballady (najbardziej znana: Belladonna). W 1992, po nagraniu The Maria Dimension, u Boba Pistoora wykryto nieuleczalny nowotwór. Po jego śmierci gitarzystą zespołu został Martijn De Kleer.

LPD w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Edward Ka-Spel

The Legendary Pink Dots od początku lat 90. stał się w Polsce zespołem kultowym[2]. Nazywany bywał „Kropy” lub „Kropki”[3][4].

Do popularyzacji muzyki LPD przyczyniły się radiowe audycje Tomasza Beksińskiego, który (głównie w radiowej Trójce) prezentował kolejne płyty oraz interpretacje i własne tłumaczenia tekstów. Środkowy fragment utworu Neon Mariners z płyty Any Day Now otwierał nocne audycje Beksińskiego. Po śmierci Beksińskiego ukazały się w 2001 polskie edycje płyt The Legendary Pink Dots, dedykowane przez zespół dziennikarzowi. Płytom towarzyszyły nowe okładki autorstwa jego ojca, Zdzisława Beksińskiego, oraz tłumaczenia wszystkich tekstów.

Innym tłumaczem tekstów zespołu i aktywnym uczestnikiem społeczności fanów LPD był zamordowany w 1997 Michał Łysek[5]. Tomasz Beksiński twierdził, że przetłumaczony przez Michała utwór Blasto był rodzajem proroctwa na temat jego śmierci. Zespół na koncercie w Warszawie zadedykował Michałowi utwór Spike.

The Legendary Pink Dots zagrał w Polsce kilkadziesiąt koncertów.

Skład[edytuj | edytuj kod]

Skład zespołu (maj 2010):

  • Edward Ka-Spel – instrumenty klawiszowe, śpiew
  • Phil Knight (The Silverman) – instrumenty klawiszowe
  • Erik Drost – gitary
  • Raymond Steeg – efekty dźwiękowe

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Płyty studyjne[edytuj | edytuj kod]

Single / EP[edytuj | edytuj kod]

  • Under Glass (1988)
  • Princess Coldheart (1990)
  • Remember Me This Way (1996)
  • Sterre (1997)
  • Pre-Millenial Single (1998)
  • Legacy (2006)
  • A Scented Candle (2016)
  • The Tunnel (2016)

Płyty koncertowe[edytuj | edytuj kod]

LPD podczas koncertu na festiwalu Castle Party w Bolkowie (2007)
  • Dot-to-Dot (1988)
  • Live '85-'88 (1997)
  • Live 89 (1997)
  • Live at the Metro (1999)
  • Farewell, Milky Way (2000)

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

  • Stone Circles (1988)
  • The Legendary Pink Box (1989)
  • Greetings 9+Premonition 11/It's Raining in Heaven (1991/1996) (1991)
  • Chemical Playschool 8+9 (1995)
  • Canta Mientras Puedas (1996)
  • Lullabies for the New Dark Ages: The First Four Albums (1996)
  • Ancient Daze (1997)
  • Under Triple Moons (1997)
  • Stained Glass, Soma Fountains (1997)
  • Poi Poka Mozhesh (1999)
  • A Guide to the Legendary Pink Dots Vol. 1: The Best Ballads (2000)
  • El Kaleidoscopio Terminal (2002)
  • I Did Not Inhale (2003)
  • A Guide to the Legendary Pink Dots Vol. 2: Best Psychedelic Tracks (2003)
  • Singe Wahrend du Bist (2004)
  • Crushed Mementos (2004)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. allmusic ((( The Legendary Pink Dots > Biography )))
  2. por np. [1]
  3. Legendary Pink Dots - The Museum of Human Happiness [online], www.cantaramusic.pl [dostęp 2023-04-02].
  4. The Legendary Pink Dots: W kipieli tęczowego gulaszu, Warszawa, Progresja, 23 Października 2011 - zagrali [online], ArtRock.pl [dostęp 2023-04-02] (pol.).
  5. Leon. [dostęp 2007-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-17)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]