Lemat Fodora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lemat Fodora – twierdzenie w teorii mnogości mówiące, że dla każdej nieprzeliczalnej regularnej liczby kardynalnej zbioru stacjonarnego oraz każdej regresywnej funkcji tj. funkcji spełniającej warunek dla istnieje taki zbiór stacjonarny że obcięcie jest stała, tj. istnieje taka liczba porządkowa że

dla każdego

Twierdzenie udowodnione w 1956 roku przez węgierskiego matematyka, Gézę Fodora[1]. W oparciu o lemat Fodora można udowodnić lemat Szanina.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Fodor, Eine Bemerkung zur Theorie der regressiven Funktionen, Acta Sci. Math. Szeged., 17 (1956), 139–142.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]