Leniec łąkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leniec łąkowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Santalanae

Rząd

sandałowce

Rodzina

sandałowcowate

Rodzaj

leniec

Gatunek

leniec łąkowy

Nazwa systematyczna
Thesium Pourr.
Hist. & Mém. Acad. Roy. Sci. Toulouse 3:331. 1788

Leniec łąkowy (Thesium pyrenaicum Pourr.) – gatunek rośliny z rodziny sandałowcowatych (Santalaceae). Występuje w środkowej i południowo-wschodniej Europie[3]. Roślina pasożytnicza.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty
Łodyga
Do 40 cm wysokości.
Liście
Równowąskie, trójnerwowe.
Kwiaty
Oprócz przysadek opatrzone dwoma podkwiatkami, zebrane w wielostronny kwiatostan. Okwiat 5-dzielny. Ząbki okwiatu dłuższe od rurki[4].
Owoc
Podłużnie żeberkowany. Resztka okwiatu rurkowata, długości owocu.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Rośnie na łąkach i polanach. Kwitnie w maju i czerwcu. Gatunek charakterystyczny muraw bliźniczkowych z rzędu Nardetalia[5].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[6], w grupie gatunków wymarłych (kategoria zagrożenia: Ex). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię RE (wymarły na obszarze Polski)[7]. W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin posiada kategorię EX[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-10] (ang.).
  2. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-10] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
  4. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  5. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  6. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  8. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.