Leon Jabłonowski
 Grzymała | |
| Data urodzenia |
ok. 1796 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Maria Świdzińska |
| Żona |
Cecylia Fredro |
Leon Jabłonowski herbu Grzymała (ur. ok. 1796[1], zm. 1844) – dziedzic dóbr lubieńskich, odrzykońskich, Bratkówki, Krościenka Wyżnego, Czarnorzek, Krasnego, dowódca oddziału w powstaniu napoleońskim w 1809 r., szwagier komediopisarza Aleksandra Fredry.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z książęcego rodu. Jego babką była księżna Katarzyna Ossolińska (zm. 1796).
Jego ojcem był Józef Jabłonowski herbu Grzymała, (zm. 1821), starosta korsuński i wiślicki, dziedzic połowy zamku kamienieckiego – teść Aleksandra Fredry – autora Zemsty. Wyprowadził się w 1796 r. z Odrzykonia do Krościenka Wyżnego.
Jego braćmi byli;
- Franciszek Jabłonowski (zm. 1831) – ożeniony z Elżbietą Bratkowską, h. Świnka – córką Józefa Bratkowskiego – miecznika galicyjskiego.
- Kazimierz Jabłonowski (zm. 1842) – właściciel Dubanowicz, ożeniony z Katarzyną Bratkowską - siostrą Elżbiety.
- Ludwik Jabłonowski Józef – pamiętnikarz (Złote czasy i wywczasy), oficer 5-go pułku ułanów WP, powstaniec listopadowy, członek stanów galicyjskich, ożeniony z Franciszką Włodek.
- Miał też siostrę Zofię (ur. 1798), którą poślubił w 1814 r. Stanisław Skarbek – tajny radca austriacki, założyciel teatru we Lwowie, a po rozwodzie, wyszła za mąż 9 listopada 1828 w Korczynie, za Aleksandra Fredrę – komediopisarza. Ich synem był Jan Aleksander Fredro – dramatopisarz.
W dworze u Leona Jabłonowskiego przebywali tacy literaci, jak, np. Wincenty Pol i Seweryn Goszczyński i brat Leona Ludwik Jabłonowski – pamiętnikarz, poeta.
10 czerwca 1823 r. we Lwowie[2] ożenił się z Cecylią Fredro (córką Jacka Fredry) – miał z nią córki, którymi były;
- Zofia Jabłonowska – właścicielka Bratkówki, Odrzykonia, poślubiona przez Stanisława Michała Starowieyskiego – prezesa Rady Krośnieńskiej i posła,
- Emilia Jabłonowska – dziedziczka Krościenka Wyżnego poślubiona przez szambelana austriackiego – Franciszka Ksawerego Skrzyńskiego z Koszowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Księgi metrykalne parafii wyznania rzymskokatolickiego z terenu archidiecezji lwowskiej, sygn. 756 [online], agadd.home.net.pl [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Księgi metrykalne parafii wyznania rzymskokatolickiego z terenu archidiecezji lwowskiej, sygn. 756 [online], agadd.home.net.pl [dostęp 2024-03-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polski Słownik Biograficzny, (t. 10 s. 231).
- Barbara Lasocka; Aleksander Fredro. Drogi życia, Oficyna Wydawnicza Errata, Warszawa 2001.