Leon Krakówka

Leon Krakówka
	pułkownik piechoty
Data urodzenia	18 maja 1871
Data i miejsce śmierci	20 maja 1928 ; Bielsko
	Przebieg służby
Lata służby	do 1927
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	36 Pułk Piechoty; XV Brygada Piechoty; XVI Brygada Piechoty; 1 Dywizja Górska; 21 Dywizja Piechoty Górskiej
Stanowiska	dowódca pułku piechoty; dowódca brygady piechoty; dowódca piechoty dywizyjnej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	;

Leon Krakówka (ur. 18 maja 1871, zm. 20 maja 1928 w Bielsku^[1]) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Leon Krakówka urodził się 18 maja 1871. Był zawodowym oficerem cesarskiej i królewskiej Armii.

W Wojsku Polskim pełnił służbę na stanowisku dowódcy Placu Cieszyn. Na tym stanowisku 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, „w piechocie, w grupie byłej armii austriacko-węgierskiej”.

18 lipca 1920 w Wasiliszkach objął dowództwo 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Dowodził pułkiem w czasie odwrotu, a następnie w Bitwie Warszawskiej. W październiku 1920 objął dowództwo XV Brygady Piechoty. W następnym roku dowodził XVI Brygadą Piechoty, pozostając na ewidencji 36 pp^[2]^[3].

Po zakończeniu działań wojennych został wyznaczony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 1 Dywizji Górskiej, która 14 kwietnia 1925 została przemianowana na 21 Dywizję Piechoty Górskiej. Wykonując obowiązki dowódcy piechoty dywizyjnej pozostawał na ewidencji 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu^[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]. 6 lipca 1922 ukończył Kurs dowódców pułków i piechoty dywizyjnej w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie^[6]. Z dniem 30 kwietnia 1927 został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 20 maja 1928 w Bielsku.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Polskie

Austro-Węgierskie

Order Korony Żelaznej^[11]
Order Franciszka Józefa^[12]
Krzyż Zasługi Wojskowej III kl. z dekoracją wojenną^[13]^[14]
Odznaka za Służbę Wojskową^[14]
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy^[14]
Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913^[14]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 5 listopada 1928 r., Nr 14, s. 390.
↑ Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej…,. 41, 52.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 123, 711.
↑ Rocznik oficerski 1923, s. 95, 376, 395.
↑ Rocznik oficerski 1924, s. 75, 326, 339.
↑ Zakończenie kursów dowódców piechoty. „Polska Zbrojna”. 184, s. 1–2, 1922-07-10. Warszawa.
↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 78.
↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3447 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1725).
↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 64).
↑ Pamiętnik Historyczny Bojowników o Niepodległość Śląska Zaolzańskiego. Cieszyn: 1938, s. 88.
↑ https://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=rpt&datum=19180910&query=%22leo+krak%c3%b3wka%22&ref=anno-search&seite=14 | dostęp 2022-11-06.
↑ https://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=nwg&datum=19170119&query=%22leo+krak%c3%b3wka%22&ref=anno-search&seite=13 dostęp 2022-11-06.
↑ https://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=gre&datum=19151127&query=%22leo+krak%c3%b3wka%22&ref=anno-search&seite=11 dostęp 2022-11-06.
↑ ^a ^b ^c ^d Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 404.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Roczniki oficerskie 1923, 1924.
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku Piechoty Legii Akademickiej, Warszawa 1930.
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.

[1] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 5 listopada 1928 r., Nr 14, s. 390.

[2] Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej…,. 41, 52.

[3] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 123, 711.

[4] Rocznik oficerski 1923, s. 95, 376, 395.

[5] Rocznik oficerski 1924, s. 75, 326, 339.

[6] Zakończenie kursów dowódców piechoty. „Polska Zbrojna”. 184, s. 1–2, 1922-07-10. Warszawa.

[CITEREFPolak_(red.)199178-7] Polak (red.) 1991 ↓, s. 78.

[8] Dekret Wodza Naczelnego L. 3447 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1725).

[9] Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 64).

[10] Pamiętnik Historyczny Bojowników o Niepodległość Śląska Zaolzańskiego. Cieszyn: 1938, s. 88.

[11] ttps://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=rpt&datum=19180910&query=%22leo+krak%c3%b3wka%22&ref=anno-search&seite=14 | dostęp 2022-11-06.

[12] ttps://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=nwg&datum=19170119&query=%22leo+krak%c3%b3wka%22&ref=anno-search&seite=13 dostęp 2022-11-06.

[13] ttps://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=gre&datum=19151127&query=%22leo+krak%c3%b3wka%22&ref=anno-search&seite=11 dostęp 2022-11-06.

[Schematismus-14] Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 404.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]