Leon Suzin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Suzin
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Leon Marek Suzin

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1901
Warszawa, Królestwo Polskie, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1976
Warszawa, Polska

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

architekt, nauczyciel akademicki, malarz

Alma Mater

Wydział Architektury PW

Pracodawca

MSSZiM w Warszawie
Wydział Architektury PW
PŻSA im. S. Noakowskiego

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941) Medal 10-lecia Polski Ludowej
Pierwszy pomnik Bohaterów Getta z 1946
Drugi pomnik Bohaterów Getta z 1948 (z Natanem Rapaportem)
Grób Leona Suzina na Powązkach

Leon Marek Suzin (ur. 18 czerwca 1901 w Warszawie, zm. 21 grudnia 1976 tamże) – polski architekt, nauczyciel akademicki, malarz akwarelista, filister Welecji, członek warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich.

Był wnukiem filarety Adama Suzina i ojcem Jana Suzina, prezentera Telewizji Polskiej i architekta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Szkoły Rysunku im. W. Gersona, II Państwowego Gimnazjum Męskiego im. T. Czackiego (egzamin maturalny w 1919) i Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej z 1928. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej (jako podchorąży broni pancernej) i kampanii wrześniowej 1939 (walczył m.in. w bitwie nad Bzurą), więzień: Oflagu X A Itzehoe, Stalagu X B Sandbostel, Oflagu X C(inne języki) Lübeck i Oflagu II C Woldenberg. Starszy asystent Politechniki Warszawskiej, wykładowca w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, wykładowca rysunku i geometrii wykreślnej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (1931–1953, w okresie okupacji – tajnie) i w Państwowej Żeńskiej Szkole Architektury im. S. Noakowskiego (od 1956).

Od 1945 pracował w Biurze Odbudowy Stolicy i projektach Warszawy. Był autorem projektu architektonicznego pierwszego Pomnika Bohaterów Getta w Warszawie, który odsłonięto 16 kwietnia 1946. Współpracował z rzeźbiarzem Natanem Rapaportem przy projekcie drugiego pomnika, odsłoniętego 19 kwietnia 1948. Zaprojektował i zrealizował gmach warszawskiego Instytutu Geograficznego, kierował odbudową i rekonstrukcją kościoła garnizonowego przy ul. Długiej 13/15 i wielu innych budowli.

W 1956 wykonał, na podstawie znalezionej miniatury i ocalałych szkiców technicznych, analizę fotogrametryczną posągu Fryderyka Chopina, stojącego dziś w parku Łazienkowskim. Na jej podstawie przystąpiono do rzeźbienia modelu pomnika w skali 1:1.

Był autorem dzieła pt. Perspektywa wykresowa dla architektów – podręcznika zawierającego podstawowe wiadomości dotyczące procesu widzenia, metod rzutowania niezbędnych w celu opanowania zagadnień związanych z perspektywą; omawia również podstawowe elementy i konstrukcje perspektywiczne.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w grobie rodziny Mucharskich (kwatera 32).

Realizacje[edytuj | edytuj kod]

W okresie przedwojennym[edytuj | edytuj kod]

W okresie powojennym[edytuj | edytuj kod]

Podręczniki[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]