Leon Zamecznik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Zamecznik
Ilustracja
Data urodzenia

20 lutego 1887

Data śmierci

25 lutego 1970

Starosta powiatu janowskiego
Okres

od lat 20.
do 1932

Starosta powiatu zamojskiego
Okres

od połowa 1932
do lutego 1937

Poprzednik

Jan Pryziński

Następca

Marian Sochański

Starosta powiatu lwowskiego
Okres

od 27 lutego 1937
do 1939

Poprzednik

Czesław Eckhardt

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
major administracji major administracji
Data urodzenia

20 lutego 1887

Data śmierci

25 lutego 1970

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego,
Wojsko Polskie

Formacja

I Korpus Polski

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Leon Kazimierz Zamecznik (ur. 20 lutego 1887, zm. 25 lutego 1970) – major administracji Wojska Polskiego, starosta w II Rzeczypospolitej, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 lutego 1887[1] jako syn Kazimierza[2]. Podczas I wojny światowej służył w I Korpusie Polskim w Rosji gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego i działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana korpusu administracyjnego ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i w 1923 pracował w Dziale Kontroli Gospodarczej Władz i Zakładów Centralnych jako oficer w tymczasowym stanie na etacie przejściowym[3]. Został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów kontroli administracji ze starszeństwem z 1 lipca 1923[4]. W 1924 był oficerem Wydziału Kontroli Budżetu i Kredytu w Wojskowej Kontroli Generalnej[5]. Został członkiem kierownictwa utworzonej 28/29 grudnia 1924 spółdzielni „Wojskowe Zjednoczenie Spożywcze, Spółdzielnia z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie”, powstałej w wyniku połączenia Centralnej Spółdzielni Wojskowej Spożywczej i Wojskowej Spółdzielni Spożywczej O. K. I, a działającej przy ulicy Nalewki w Warszawie[6]. W 1928 jako oficer działu kontroli administracji w korpusie oficerów administracyjnych służył w Biurze Kontroli[7]. W 1934 jako major administracji przeniesiony w stan spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraśnik[8].

Wstąpił do służby państwowej. Pełnił stanowisko starosty powiatu janowskiego[9] od końca lat 20. do 1932. W tym czasie został prezesem i członkiem honorowym powołanej w kwietniu 1929 Ochotniczej Straży Pożarnej w Zofiance Górnej[10]. Następnie od połowy 1932 do 1937 pełnił funkcję starosty powiatu zamojskiego[11][12]. W tym czasie w 1934 przyczynił się do reaktywacji oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Zamościu[13]. Został opiekunem i zwierzchnikiem Szkoły Przemysłowej im. Tadeusza Kościuszki w Zamościu[14]. Był prezesem oddziału rady powiatowej w Zamościu i członkiem zarządu okręgu Lubelskiego Okręgu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych R. P.[15]. 27 lutego 1937 objął urząd starosty powiatu lwowskiego[16]. Stanowisko pełnił nadal w 1939[17].

Był w grupie osób, wobec których w 1947 Delegatura Komisji Specjalnej w Łodzi skierowana akt oskarżenia do Sądu Okręgowego w Łodzi[18].

Grobowiec Leona i Stanisławy Zameczników

Zmarł 25 lutego 1970[19]. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 311-4-16)[20].

Jego pierwszą żoną była Joanna z Siudów (zm. 29 sierpnia 1918 w wieku 27 lat, pochowana w grobowcu rodziny Leona Zamecznika, gdzie spoczęli także Julian Zamecznik[21] zm. w 1951 w wieku 57 lat oraz Feliksa Zamecznik zm. 1964 w wieku 67 lat[22]), z którą miał dwóch synów bliźniaków, Henryka i Jerzego. Henryk służył w AK a Jerzy, po przegranej kampanii Francuskiej (gdzie wstąpił do Kawalerii Sikorskiego), w Lotnictwie Brytyjskim w Dywizjonie 307[potrzebny przypis]. Jego drugą żoną była Stanisława z domu Bogucka, z którą miał syna Władysława Ludwika (1921–1986, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, kawaler Orderu Virtuti Militari[23]).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-17].
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-10-31].
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1073.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 870.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 29.
  6. Zawiadomienie. „Kurier Warszawski”, s. 21, Nr 6 z 6 stycznia 1925. 
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 683.
  8. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 389.
  9. Rys historyczny powiatu janowskiego. powiatjanowski.pl, 2007-04-02. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)].
  10. OSP Zofianka Górna. 2014-07-08. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)].
  11. Ruch służbowy. „Lubelski Dziennik Wojewódzki”, s. 318, nr 14 z 16 czerwca 1932. 
  12. Starostowie zamojscy. bonadi.eu. [dostęp 2015-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)].
  13. Historia Oddziału PTK -PTTK w Zamościu. zamosc.pttk.pl. [dostęp 2015-11-16].
  14. Co może inicjatywa działaczów społecznych? Wzorowa gospodarka powiatu zamojskiego. „Express Lubelski i Wołyński”, s. 3, Nr 57 z 26 lutego 1936. 
  15. Sprawozdanie z Działalności Lubelskiego Okręgu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych R. P. za Rok 1936/37. Lublin: 1938, s. 4, 12.
  16. Nowy starosta powiatu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 46 z 26 lutego 1937. 
  17. Powiat lwowski na FON. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 91 z 22 kwietnia 1939. 
  18. Marnotrawcy mienia państwowego przed sądem doraźnym. „Rzeczpospolita i Dziennik Gospodarczy”, s. 7, Nr 218 z 11 sierpnia 1947. 
  19. Informacja o zmarłych: Leon Zamecznik. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-11-16].
  20. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAWA ZAMĘCZNIKOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].
  21. Członek Straży Obywatelskiej w 1915, zob. Ze związku Straży Obywatelskiej 1915 r.. „Kurier Warszawski”, s. 5, Nr 166 z 19 czerwca 1937. 
  22. Cmentarz Stare Powązki: JOANNA ZAMECZNIKOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-06-27].
  23. Władysław Zamecznik. kresy-siberia.org. [dostęp 2015-11-16].
  24. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]