Leonid Abałkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Abałkin
Państwo działania

 ZSRR

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1930
Moskwa

Data i miejsce śmierci

2 maja 2011
Moskwa

doktor nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonomia polityczna
Alma Mater

Moskiewski Instytut Gospodarki Narodowej

Doktorat

1962[1]

Habilitacja

1970[1]

Dyrektor
Instytut badawczy

Instytut Ekonomiki Rosyjskiej Akademii Nauk(inne języki)

Okres spraw.

1991–2005

Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Medal „Weteran pracy” Medal Przyjaźni (do 2006)

Leonid Abałkin (ros. Леонид Иванович Абалкин, Leonid Iwanowicz Abałkin; ur. 5 maja 1930, zm. 2 maja 2011) – radziecki ekonomista, członek rzeczywisty Rosyjskiej Akademii Nauk (od 1987)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1956 był członkiem KPZR. Absolwent Moskiewskiego Instytutu Gospodarki Narodowej w 1952[1], od 1961 był w nim wykładowcą. W latach 1976–1986 był profesorem, kierował katedrą ekonomii politycznej w Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym KPZR. Od 1986 do 1989 i od 1991 do 2005 był dyrektorem Instytutu Ekonomiki Akademii Nauk ZSRR i Rosyjskiej Akademii Nauk. Był aktywnym działaczem czasów „pierestrojki”, postrzegał ją jako mechanizm reformowania systemu socjalistycznego. W latach 1989–1991 był wicepremierem ZSRR do spraw reform ekonomicznych.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

Opublikował prace z zakresu ekonomii politycznej, w tym:

  • «Polityczna ekonomia i ekonomiczna polityka» w 1970;
  • «Mechanizmy ekonomiczne rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego» w 1973,
  • «Nowy typ myślenia ekonomicznego» w 1987[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]